Arbeidsbeperking en garantiebanen
Arbeidsbeperking en garantiebanen. De provincies doen in ieder geval wat ze beloven. De afspraak is dat de provincies in 2024 340 garantiebanen hebben gerealiseerd. Momenteel hebben ze er 49 gecreëerd. Een felicitatie waard, maar felicitaties blijven uit voor de andere overheden.
De overheid loopt ver achter op zijn eigen gestelde doelstellingen. De geplande 3000 voor het jaar 2015 is bij lange na niet gehaald. Van het bedrijfsleven wordt verwacht dat zij binnen 10 jaar 100000 garantiebanen moeten creëren. De overheid legt zich vast voor 25000.
Voor veel mensen met een arbeidsbeperking is het lastig om een geschikte baan te vinden. De participatiewet moet daar verandering in brengen omdat ze daar de garantiebanen in heeft vastgelegd.
Zoals het er nu uitziet lijkt het eerder genoemde tijdspad voor de publieke sector iets te optimistisch.
Hans Spigt die speciaal was aangesteld voor de uitvoering van de genoemde banenafspraken meent dat de constructie lastig is, zeker in een tijd van bezuinigen. Momenteel moeten overheden de banenafspraken binnen hun eigen formatie oplossen. Nieuwe banen drukken dus bovenop de personeelskosten en dat is vaak niet op te brengen. Veel plekken worden gezocht binnen de catering en schoonmaak, maar vaak zijn deze diensten uitbesteed en contractueel vastgelegd. Pas als die contracten aflopen zijn er wellicht mogelijkheden.
Het lijkt niet veel die 49 banen maar de provincies zijn daarmee wel degelijk voorloper als je dat vergelijkt met de resultaten bij de andere overheden.
IPO(interprovinciaal overleg)-bestuurder Eddy van Hijum benadrukt dat we als overheid meer zijn dan alleen maar werkgever maar zeker ook een belangrijke rol spelen aangaande de banenafspraken. De provincies laten zien dat het mogelijk is om banen voor arbeidsgehandicapten te realiseren. Let wel de garantiebanen zijn geen wettelijk verplichting en dat maakt het aantal van 49 tot een zeer succesvol getal.
Soms zitten mogelijkheden daar waar je ze niet verwacht. In Drenthe en Friesland werd het project Functiecreatie opgezet. Er werd samenwerking gevormd met drie andere gemeenten (Delft, Wijchen en Doetinchem).
Vanuit dit project werden verschillende garantiebanen gecreëerd:
- Gastvrouw
- Projectondersteuner
- Administratief medewerkers
- Mederwerker tuinonderhoud
Hoe optimistisch kunnen we zijn? Linkelinks vraagt zich af welke garantie garantiebanen hebben?
Helaas zie je vaak dat initiatieven op dit gebied niet houdbaar zijn en vanzelf weer ophouden te bestaan.
Gezien het feit dat er geen personele ruimte is om mensen aan te nemen boven de sterkte betekent dat, dat elke plek ten koste gaat van een andere werknemer.
Het zorgen voor mensen die een plek verdienen binnen het arbeidsproces vergt meer dan wat lokale creativiteit, het kost gewoon extra geld.
Het is dan wellicht een mooi resultaat 49 garantiebanen bij 12 Provincies, kortom een fractie meer dan 4 banen per provincie. En dat dan van 340 geplande banen, een krappe 15% van de planning gerealiseerd. Ik zal geen percentages berekenen van de totale bevolking of beroepsbevolking. Vraag me wel af hoe de politiek en de overheid tot die streefcijfers komt? Hun sterkere voorbeeldfunctie verplicht meer dan een schamele 490 plekken in 2014. Welke extra inspanningen gaan de Provincies nu verrichten om hun streefdoelen alsnog te halen? Ook al zijn er geen wettelijke verplichtingen, er zijn bij de doelgroepen wel degelijk verwachtingen gewekt na alle afbraak van bijzondere arbeidsplaatsen.
Kunnen de provincies eigen bedrijfjes voor de doelgroepen creëren die na bewezen levensvatbaarheid op eigen benen doorgaan met afnemende begeleiding? Dat zeg ik met name omdat de vier genoemde functies ondanks bewezen toegevoegde (meer)waarde (in verhouding tot de kosten) als eerste worden losgelaten als organisaties dat willen.