Dividendbelastingafschaffing voor dummies
Dividendbelastingafschaffing voor dummies. Mooi scrabblewoord, ware het niet dat het inmiddels de status van D-woord heeft gekregen. Plotseling kwam deze toen nog 1,4 miljard kostende afschaffingsmaatregel (over scrabble gesproken!) als een duvels resultaat van onderhandelingen uit het regeerakkoorddoosje (!) gesprongen.
Uiteraard ging het CDA hier graag mee akkoord en hebben D66 en CU hun ziel aan de VVD-duvel (bij het CDA ontbreekt die ziel), de heer Rutte, verkocht.
De heer Rutte vond eerder dat geldverslindende managers, ook wel CEO’s genaamd, maar naar het buitenland moesten vertrekken als ze hier te weinig naar hun zin zouden verdienen.
Bedrijfsleven floreert
Toch gaat het nu om veel meer geld, inmiddels is gebleken dat het laatste resultaat van inkomsten uit dividendbelasting op zo’n 1,9 miljard uitkomt (in plaats van de 1,4 ten tijde van het regeerakkoord). Want, en daar wordt terecht heel vaak op gehamerd, het gaat goed met het bedrijfsleven. Anders gezegd: het probleem van de afschaffing is 0,5 miljard groter geworden. En mogelijk levert de dividendbelasting dit en volgend jaar nog meer op – invoering van de afschaffing gaat in per 2020 – en groeit de afschaffingskostenpost nog verder, want het blijft goed gaan met het bedrijfsleven.
Roosjes met een luchtje
Toch ruikt, zacht uitgedrukt, dit voorstel van de heer Rutte niet naar roosjes:
- Het getuigt van kiezersbedrog, want ver voor het regeerakkoord in de steigers werd gezet, had onze premier al regelmatig contact met de top van de (internationale) bedrijfsgrootheden. Dus heeft hij daar minstens verwachtingen gewekt bij Unilever en Shell (om het daar nu maar even bij te houden), maar omdat dat zieltjes gaat kosten bij een verkiezing, heeft de heer Rutte zijn mond gehouden tot bij de onderhandelingen over een nieuw regeerakkoord. ‘Verwachtingen’ bij Unilever en Shell met ‘verachtingen’ voor de kiezers en burgers van Nederland.
- Geen enkele weldenkend bedrijf zal zo’n vaag plan ooit invoeren. Want daar geldt: wat is je businessplan/verdienmodel om hier zo’n grote investering te doen zonder ook maar de minste houvast, laat staan resultaatgarantie, dat en hoe je dit kunt terugverdienen. En kennen we dit soort vage overheidsinvesteringen niet al langer, getuige de Betuwelijn en de deelname aan de ontwikkeling van de Joint Strike Fighter (JFS)-vliegtuigen. Uiteraard hebben de bedrijven geen enkele toezegging over de werkgelegenheid gedaan en dat is ook niet nodig, want zij gaan Nederland niet verlaten. En wat voor stimulans kun je de werkgelegenheid geven voor zo’n hoog bedrag? En dat terwijl de arbeidsmarkt goed draait en zelfs al omslaat in de 20 jaar geleden al voorspelde tekorten aan onderwijzers, verpleegkundigen en verzorgenden, politiepersoneel en ga zo maar door. Dus je hebt al meer personeel nodig; werknemers die we straks weer uit het buitenland gaan weg halen.
- Dan even over het dividend zelf. Beleggers hebben al aangegeven dat het voor hen niet hoeft. En dat is logisch. Dividenduitkeringen zijn doelbewust schamel dus de belasting daarover is gering voor beleggers. Hoe minder dividend wordt uitbetaald hoe meer het bedrijf waard is, wat tot uitdrukking komt in een hogere koerswaarde van de aandelen op de beurs. En als een belegger koerswinst maakt bij de verkoop van aandelen, betaalt die belegger ook geen (dividend)belasting daarover. Dit bestaat al decennia lang zo en is dus zeker niet onbekend bij ‘onze’ premier.
- Zelfs de top van Unilever heeft al aangegeven geen moeite te hebben met handhaving van de dividendbelasting. Hun vermeende dreiging om dan hun hoofdkantoor niet naar Nederland over te plaatsen heeft dus geen invloed. Dat gaat gewoon door, want zij zijn meer geïnteresseerd in de Nederlandse beschermingsconstructies tegen vijandige overnames (eerder gepoogd door het Kraft-concern), zoals door de overheid ingesteld na het ABNAMRO-debacle (overname en splitsing door groep van Fortis, Royal Bank of Scotland en Banco Santander, 2007).
- Dan de bedrijven zelf: Unilever is nog steeds bezig om allerlei ongezonde en niet noodzakelijke suikers, zouten en vetten in zijn voedingsproducten te verwerken, omdat de overheid dat goed vindt (Unilever-gezever). En Shell heeft toch ook niet bepaald schone oliehanden als we denken aan bijvoorbeeld Nigeria (andere betekenis van de Shell Shock).
- Wie betaalt de afschaffing? Niet de multinationals maar ons eigen MKB, althans dat wordt gezegd. Vraag is aan wie dat MKB die extra kosten gaat doorberekenen, juist aan de consument. Is dat ook meegenomen in de inkomensplaatjes van de nieuwe miljoenennota (naast stijging van o.a. zorgpremies, energiekosten, btw-verhoging van 6 naar 9%)?
We Shell overcome
Samengevat is de enige die het ziet zitten – tegen alle rationele argumenten in – onze minister president Rutte. In de discussie over Lili en Howick beargumenteerde dezelfde heer Rutte dat uitzetting nodig was voor draagvlak ten behoeve van echte vluchtelingen (?). Bij het ontbreken van draagvlak voor de afschaffing van de dividendbelasting, gaat dit wel door. Hij heeft zijn laatste dividend-krediet bij de bevolking verspeelten is daarmee politiek belast.
De heer Rutte heeft heel wat op zijn (Uni)lever en zegt ten onrechte ‘We Shell overcome’.