Doodgaan een kunst een kunde
Doodgaan een kunst een kunde den zonder winnaars.
Mijn geld is niet op, mijn verstand laat me nog niet in de steek. Ik laat je gaan in een grenzeloos verlangen naar haat en treurnis. Mijn denken laat niet de verwachtingen achter die nu eenmaal te verwachten zijn. ik ben niet alleen, maar ook weer niet samen. Mijn laatste pilletje, mijn laatste gedachten voordat ik de menigte gedag zeg, voordat de menigte mij gedag zegt. Ik loop langs de hema waar de worsten van vroeger nog voelbaar zijn, waar de grappige mensen met hoofddoekjes algemeen geaccepteerd waren. Ik laat me niet achterstellen door geloof en ongeloof. Mijn gas ontsnapt waar die van u pas moet ontstaan. Ik laat u niet in de steek, maar verdien iets beter dan de rest, ik laat u niet alleen, niet alleen met alleen maar de modus van verdriet en euforie.
Je ijlt, de koorts is te hoog. De ogen diep verscholen in zijn kassen. Jouw ogen die normaal zo flonkerden. Jouw ogen die me hebben verleid. Pak mijn hand fluister ik, je reactie is traag en afwachtend. Jouw leven eindigt hier, Ik neem afscheid van je geur en je brutale lach. het leven heeft je gerijpt en ook vernietigt. De kanker knaagt zich door je harnas. Je bent niet meer te helpen. ik kan je niet helpen. je rekeningen zijn betaald de dokter wacht.
Alles doet pijn het leven lijkt suf en jij bent nog weerloos. Waak over mij, mijn vader mijn held.
De nachten zijn lang voor de mensen die dood moeten gaan. De nachten maken geen licht en ook geen uitzondering. Wie te bellen……. op wie te wachten?
Mijn vader wacht niet, hij gaat weg hij verzand in eng gepiep en gezucht. Ik doe je geen pijn, niet nu, nooit!
Ere wie ere toekomt. Elke dode heeft een plek, elke levende zoekt een plek.
Euthanasie is geen eigen dood maar het doden van het leven om dood te kunnen gaan. Respect voor de besluiten die genomen worden.
Ik voel niks, ik voel niks branden in mijn ogen, ik hoor niet je signalen van angst en onbegrip. Jij vraag niet om los te laten, het leven laat je los de dood wordt meester.
Ik sta niet bij jouw poort, maak me vrij. Geen signaal geen normaal afscheid. Een onderlinge afspraak van pil en prik. Ga jij maar dood,ga jij maar heen.
Geen wit licht voor de achterblijvers, geen boodschap voor de doden.
Laat me nog 1 keer, nog 1 keer jouw kind zijn.
uit tien traantjes en een lach