Genitaliën van de Italianen ten opzichte van Nederland
Genitaliën van de Italianen ten opzichte van Nederland
Een woord dat het altijd goed doet. Gelijk de aandacht! Maar er zit enige misleiding in, want ik wil het hebben over de houding van Italië ten opzichte van Nederland.
Gezien de manier waarop onze ministers Rutte (premier) en Hoekstra (Financiën) in Europa bezig zijn, hebben we nogal wat vijanden gemaakt in plaats van Europese vrienden. Nu is dat niets nieuws. De heer Rutte heeft er in het verleden nooit een geheim van gemaakt dat hij niet zo veel met Europa had. Totdat hij de Turkije-deal kon sluiten en vooraan in de rij stond om gewaardeerd te worden in Europa. Bovendien kwamen er de Europese verkiezingen aan en wie weet kon daar wel eens wat gedeald (sorry) worden voor Nederland. Voorts keerde niet alleen de PVV van de heer Wilders, maar ook de snel rijzende ster van de heer Baudet van Forum voor Democratie, zich tegen Europa en werd de roep om een Nexit harder en harder. Ja, dat was nu ook weer niet zijn bedoeling. Dus zoals dat in de politiek hoort, roer om en over tot de orde van de dag.
Nu doet zich een corona-crisis voor die vooral in Italië fors heeft huisgehouden en nog woedt met honderden te betreuren doden. En gezien het stagneren van de bedrijvigheid, ook in Italië, levert dat een enorme economisch klap op.
In Nederland hebben we daar genoeg buffers voor opgebouwd en kunnen we daar redelijk veel geld voor vrijmaken. Maar in Italië, Spanje en Portugal ligt dat anders. Als ik me tot Italië beperk, dan weten we dat Italië zich altijd weinig gelegen heeft laten liggen aan de Europese afspraken en dus regels. Hervormingen door de Eurocrisis zijn daar niet van de grond gekomen. De Italiaanse banken staan er niet best voor. Genitaliën van de Italianen ten opzichte van Nederland.
En wat deed de vorige regering van de populistische vice-premiers, de heer Salvini van Lega Nord en de heer Di Maio van de Vijsterrenbeweging? Weg met de begrotingsregels en staatsschuldplafonds van Brussel (toegestaan 60%, Italië rond 130% van BrutoBinnenlandsProduct = wat een land per jaar verdient, staatsschuld 2400 miljard euro), overschrijden die regels! De regering met de heren Salvini en Di Maio wilde 35 miljard extra uitgeven, waar de EU terecht bezwaar tegen maakte. De Italiaanse begroting werd volkomen terecht afgekeurd door Brussel. Via gevechten achter de schermen werd de begroting aangepast. Voor 2019 ging het om een begroot tekort van 2,4%, dus binnen de norm van 3% (maar met een verder stijgende staatsschuld). Wel kwam er onder andere een soort basisinkomen voor de armsten in Italië (geschatte kosten 10 miljard per jaar), waaronder vooral gepensioneerden. Dat is natuurlijk sympathiek, maar als je dat geld niet hebt en steeds afhankelijker wordt van de hulp van andere in de EU, dan is het geduld een keer op.
En dat is precies wat hier aan de orde is. We kennen de steunoperaties aan Griekenland en alle strijd die daar is gevoerd om structurele hervormingen door te voeren. En Griekenland is nog maar een kleintje in vergelijking met het veel grotere Italië. Om daar een indruk van te geven Italië heeft meer dan 60 miljoen inwoners en Griekenland 10 miljoen. Kijkend naar dat BBP (bruto binnenlands product) dan betreft dat in 2017 in dollars gerekend een krappe 2000 miljard voor Italië en Griekenland iets meer dan 200 miljard. Genitaliën van de Italianen ten opzichte van Nederland.
Het mag duidelijk zijn dat wanneer Italië geen hervormingen toepast van zijn overheidsfinanciën de hele EU gigantisch in de problemen komt. Dat er voorwaarden worden gesteld aan economische hulp aan met name Italië is dus geen verrassing, al is de manier waarop die boodschap is gebracht kennelijk voor verbetering vatbaar. En let wel het gaat niet om geld voor de bestrijding van het coronavirus.
Kortom, EU kom tot verantwoorde afspraken over de wijze waarop de economisch schade en terugval onder gezamenlijke voorwaarden wordt opgevangen. Daar ben je EU voor. En Italië, accepteer nu eindelijk dat de andere EU niet blijvend willen opdraaien voor jullie tekorten.
De geluiden uit Italië dat bijvoorbeeld Nederlandse toeristen niet meer welkom zijn, werkt niet gunstig voor hun toeristenindustrie en zorgt voor een zichzelf waarmakende voorspelling; als ik daar zo fel onwelkom zal worden geheten, dan ga ik wel naar een ander land. En dan zeggen we: Geen Italië!