Haatdragen in Europa 1
Haatdragen in europa. De Duitsers worden verguisd om hun opstelling bij het akkoord met de Grieken.
Zelfs twee vooraanstaande Nobelprijswinnaars economie spreken zich uit. De heer Joseph Stiglitz vindt dat de Europese politici de Griekse crisis hebben veroorzaakt. De Eurolanden en vooral Duitsland krijgen het verwijt van gebrek aan solidariteit.
De heer Paul Krugman vindt het waanzin en pure wraakzucht van de Europese politici met als enig doel de volledige vernietiging van de soevereiniteit van Griekenland.
Helaas geven deze deskundigen geen hanteerbare oplossing. Of het moet zijn dat de heer Stiglitz meent dat de Grieken ‘onvoorwaardelijk’ gered moeten worden.
In Griekenland zelf zijn er posters met Hitler-afbeeldingen van de heer Schäuble en mevrouw Merkel en dito teksten erbij. Zacht uitgedrukt: tamelijk onsmakelijk. Temeer als je bedenkt dat Griekenland bij de vorige reddingsoperatie van 5 miljard dezelfde voorwaarden had, maar in de tussenliggende jaren niets heeft veranderd tot zelfs verslechterd en met bijna gelijke voorwaarden nu zo’n € 85 miljard tegemoet mag zien. Geen slechte deal, zou ik zeggen.
Is de EU dan hier de boosdoener, zoals die economen betogen? Lijkt mij niet! De achtereenvolgende Griekse regeringen hebben dit zelf over zich afgeroepen. Afspraken niet nakomen, fraude plegen met economische cijfers van het niet-onafhankelijke statistisch bureau van het land. De EU schofferen zoals de heer Varoufakis als professioneel gedrag hanteerde. Het terugdraaien door de toen net aangetreden Tsipras van eerdere hervormingen, waardoor – mede door het ingelaste referendum – de schuldenlast alleen maar extra toenam en de economische groei naar een forse krimp is omgeslagen. En dat allemaal in een land waar meerdere groepen allerlei voorrechten genieten, zonder dat daar een democratisch referendum over werd gehouden. Nee, het parlement wilde dat in stand houden. De bevolking is de dupe, want die moet nu dank zij haar democratisch gekozen leiders, lijden. Dat geldt ook Tsipras die met beloften waarvan iedereen wist dat die nooit nagekomen zouden kunnen worden, de verkiezingen naar zich toe haalde. De democratische bevolkingskeuzen zijn dus niet nagekomen. En gelukkig maar!
De haat is er niet minder om en wordt helaas breed gedragen in de Europa!