Samenwerkende Hulporganisatie Sulawesi
Zoals bekend zijn mensen in Indonesië weer de dupe van natuurgeweld. En uiteraard is het goed dat daar geld voor ingezameld wordt, een media-actie voor wordt opgezet, er miljoenen voor worden opgehaald. Zo kunnen de mensen daar snel van de eerste noodzakelijke dagelijkse behoeften aan eten, drinken, onderdak, medicijnen en medische verzorging worden voorzien. Daarna kan met de wederopbouw worden begonnen om huizen, infrastructuur en ondernemingen weer te herstellen. Ook al wordt hun persoonlijk leed er niet mee opgelost, vooral niet het verlies van hun dierbaren, goed dat er hulp wordt geboden. Samenwerkende Hulporganisatie Sulawesi.
Maar toch speelt door mijn hoofd ook: Waarom doen de Samenwerkende HulpOrganisaties (SHO) geen radio- en televisie-avond voor inzamelingen van gelden voor de uitgehongerde mensen in Jemen die het slachtoffer zijn van oorlogsvoerende partijen, sjiitische Houthi’s aan de ene kant en de coalitie van soenitische Jemenitische regering en Arabische landen met Saoudie-Arabië aan de leiding aan de andere kant. En de Saoudische coalitie voorzien van wapens – geleverd door o.a. de Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk, Frankrijk – die zij inzetten tegen burgers, ziekenhuizen, etc. Onder andere de UNHCR en Artsen zonder Grenzen proberen wel geld in te zamelen, maar waarom geen grootse gezamenlijke actie?
Ander voorbeeld: op het Griekse eiland Moria worden vluchtelingen en asielzoekers opgevangen onder meer dan erbarmelijke omstandigheden. Een kamp berekend op 2000 mensen, waar er bijna 9000 verblijven, waarvan er velen getraumatiseerd zijn gevlucht uit hun herkomstland. Niet voldoende toiletten (1 per ±70 mensen), douches (1 per ± 80 mensen) en daarmee gigantische stank, minder dan minimale huisvesting (1 bed moet gedeeld worden met 2 of drie mensen), medische zorg (1 officiële arts voor het hele kamp), etc. Vrouwen die niet alleen door het kamp kunnen, zeker niet ’s nachts, omdat aanrandingen en verkrachtingen plaatsvinden. Kortom de onveiligheid is enorm en een gevangenis zou nog een luxe zijn.
Veel hulporganisaties en particulieren springen bij om het leven daar iets dragelijker te maken.
En die snelle asielprocedures? Het duurt bijna een jaar voor er een eerste afspraak wordt gemaakt.
Dit is mensonwaardig, mensenrechtenloos, barbaars. En zouden de Europese landen hier geen oplossing voor kunnen bedenken? Nee, beter te wijzen naar Polen, Hongarije, Roemenië, etc. die het niet zo nauw nemen met de rechtstaat en geen migranten willen opnemen. Nu, laat dat ‘recht’ maar weg, het ‘staat’ niet eens ter discussie. En doe in hemelsnaam niet zo trots over de mislukte Turkije-deal, waar de rechtstaat eveneens met voeten getreden wordt.
Amsterdam maakt zich zorgen over de enorme toeristenstroom maar heeft nog niemand de deur gewezen, want dat kost geld. De commerciële ‘show must go on’!
Terug naar de SHO (Jemen en kamp Moria zijn slechts enkele voorbeelden), dus waarom hier geen grote media-actie voor? Wel, dat heeft te maken met criteria die daarvoor worden gehanteerd als: een uitzonderlijk grote, internationale humanitaire ramp met veel slachtoffers en dito schade en de lokale bevolking kan de ramp zelf niet hanteren. Dan vraag ik me af: hoe groot moet zo’n ramp worden, want de rest is volledig van toepassing.
Anders gezegd: als de zogenaamd beschaafde Westerse landen doelbewust een grotere ramp creëren dan een natuurramp, doen we nauwelijks moeite om onze regeringen te bewegen hun gezamenlijke afspraken ter verbetering van de vluchtelingensituatie u eindelijk eens na te komen en na te komen (afspraak = afspraak).
In naam: beschaafd en onbeschaamd; in werkelijkheid: onbeschaafd en zeer beschamend! Samenwerkende Hulporganisatie Sulawesi.