Seksuele wilsovereenstemming
Seksuele wilsovereenstemming. De ‘MeToo’-beweging heeft nogal wat ongewenste intimiteiten aan het licht gebracht. Nu wisten we dat dat overal ter wereld voorkomt, al dan niet in verschillende gradaties, maar de wijdverbreide omvang in de westerse wereld hadden we niet durven vermoeden. Seksuele wilsovereenstemming.
Seksuele wilsovereenstemming
Onwetend of dit nu een reactie op MeToo is, kent Zweden en mogelijk binnenkort ook Spanje, nieuwe wetgeving die van strafbaarstelling uitgaat van alle seksuele handelingen zonder nadrukkelijke toestemming.
Ter verduidelijking:
- ‘Alle’ betekent ook alle seksuele handelingen, hoe groot of klein ook, dus impliceert ook al die handelingen binnen het huwelijk.
- ‘Strafbaarstelling’ betekent dat dit valt onder het strafrecht en dus het openbaar ministerie in situaties van ontbrekende toestemming tot vervolging kan overgaan. En met een strafrechtelijke veroordeling vallen een heleboel banen buiten het gezichtveld van de veroordeelde, want je kunt geen zgn V.O.G. (=Verklaring Omtrent Gedrag) meer krijgen en die VOG’s worden in toenemende mate vereist om een baan te kunnen aanvaarden (wees gerust in NL zijn we nog niet zo ver).
- ‘…zonder nadrukkelijke toestemming’ is wel erg moeilijk bewijsbaar, tenzij je vooraf en tijdens het verrichten van seksuele handelingen nieuwe schriftelijke wilsovereenkomsten sluit.
De praktijk: stel dat iemand geïnteresseerd is in een ander (we houden het hier genderneutraal, daarmee geen enkele combinatie van mensen uitsluitend, pffffffff). Er volgt een toenadering en er springt een vonk over, boeiend gesprek en de één vindt ook nog dat de ander er aantrekkelijk uit ziet, dus probeert wat verder in de richting van voorbereidende seksuele handelingen op te schuiven. Het gesprek verandert van richting, meer dan evenredig met mijn (seksuele) gevoelens. Maar voor er echt een stap gezet wordt, geeft één van beiden met zo’n strafbaarstellingswet aan dat het verstandig is, dat we schriftelijk overeenkomen hoe ver we willen gaan. Stel nu dat we overeenkomen dat we gaan tongzoenen en onze handen mogen overal voorzichtig en teder worden ingezet, maar de kleding wordt gerespecteerd. We tekenen beiden voor akkoord en gaan aan de slag. We komen meer en meer in de stemming en na vijf minuten van tongen en voelen door kleding heen, willen we allebei wel wat meer. Maar als dat gebeurt zegt – voor de bewijsbaarheid achteraf – natuurlijk één van beiden ‘Stop’ (tenzij je al in de fase van paardje rijden bent gevorderd, dan zeg je ‘Hu’). Eerst overleggen we tot hoever we nu nog willen gaan en leggen dat vast in een aanvullende overeenkomst, die één geheel vormt met de eerdere seksuele overeenkomst. Stel je gaat beiden akkoord met handen onder de kleding en uitkleding, maar geen coïtale handelingen. Na ondertekening ga je dan verder, maar stuit je – na herhaalde ontklede handelingen al dan niet over en weer – op verveling, dan wel verlangen naar meer. Wederom wordt een time-out ingelast voor afspraken die leiden tot een volgende seksuele handelingsfase en dito overeenkomst, enzovoorts. En stel je zo’n vastgelegde wilsovereenstemmingsreeks voor bij een parenclub of bij groepsaangelegenheden. Seksuele wilsovereenstemming.
Uiteraard kan dat ook uitbesteed worden aan een nieuwe juridische discipline, de coïtater. Tenzij bij het huwelijk wordt vastgelegd dat je trouwt in ‘gemeenschap van zinnen’. En dat conflicten dan vallen onder het gemeenschapsrecht.
Dit gaat natuurlijk niet werken. Al zal de ratio, als gezonde rem van respect en erkenning voor de ander, moeten gelden, bij een ontwikkeling naar seksuele handelingen is toch vooral sprake van emotie en gevoel. En daarbij geldt dat wanneer de ander – in woord of (gebrek aan) daad – aangeeft dat je te ver gaat, je je daar dan bij neerlegt en niet doorgaat. Sterker: bij twijfel geldt ook hier ‘niet inhalen’. En zorg dat, met name vrouwen, voldoende bescherming genieten om wanneer de al dan niet tijdelijke partner te ver is gegaan, zij dit kenbaar kunnen maken en daar een duidelijk erkennend vervolg op komt.
Dat ondervangt niet alles, want welke situaties kennen we niet, dat vrouwen er toch niet tegenin durven te gaan uit angst voor de gevolgen van bekendheid en het schuldgevoel dat zij kunnen hebben wanneer hen ongewenste seksuele handelingen zijn overkomen. Bewustwording van wat niet kan, vooral bij mannen, is essentieel. Seksuele wilsovereenstemming.
Per saldo kan de WIL er wel zijn maar we gaan niet OVER ÉÉN nacht ijs en leggen telkens de volgende stap juridisch vast, maar dan is mijn STEMMING wel compleet verdwenen.