Stik niet in het stof van de snelheidslimiet
Stik niet in het stof van de snelheidslimiet.
Om vooral de bouw en deels de boeren wat frisse stikstofvrije lucht te geven zijn we per 16 maart 2020 met die ‘rotmaatregel’ – zoals premier Rutte en zijn VVD het noemde – behept dat we nog slechts 100 kilometer per uur als bovengrens mogen rijden op de snelweg overdag.
Destijds was de oliecrisis de aanleiding dat we vanaf 1974 maar maximaal 100 km per uur mochten rijden. En deskundigen hebben in die snelheidsdiscussie ook aan politici voorgehouden, hoe harder we rijden boven die 100 km per uur hoe meer (dodelijke) autoslachtoffers, grotere milieuschade, hoger fossiel brandstofverbruik (en de vertraging is amper meetbaar) en geluidshinder (denk aan alle geluidsschermen). Dus omgekeerd de maximumsnelheden van 120 en 130 km waren een rotmaatregel en die 100 km-snelheid is dus in alle opzichten beter.
Op zich is het natuurlijk al een belachelijk poldereffect dat we in dit kleine landje al drie verschillende snelheidslimieten kennen. Lekker handig en duidelijk! Stik niet in het stof van de snelheidslimiet.
En dat er een gunstig effect is te behalen, mag duidelijk worden als we bedenken dat er in 2019 één personenauto was op elke twee personen! Haal daar de jongeren zonder rijbewijs en ouderen die niet meer willen, kunnen of mogen rijden vanaf en dan zullen de meesten van 18 tot 70 jaar over een eigen auto beschikken. En dat in zo’n klein landje.
Wel vraag ik me af hoeveel extra stikstof de maatregel heeft gekost als ik lees dat er 4.000 nieuwe borden moesten worden gemaakt en 5500 nieuwe hectometerpaaltjes. Deels ook dubbele borden waar zowel 120 als 100 km op moest staan met de aanduidingen 19-6 uur respectievelijk 6-19 uur. Hoeveel het zou hebben gescheeld om standaard naar alleen 120 of zelfs alleen 130 maximumsnelheid te gaan van 19-6 uur, kan ik niet uit die getallen halen. En wat als er gewoon stevige 100 km-plakkers over de 130 km-borden waren geplakt. En naast die nieuwe borden maken hebben meer dan twintig aannemersbedrijven al die borden geplaatst. De totale omschakeling zou 19 miljoen hebben gekost.
En dan de praktijk. Tijdens de coronacrisis zit ik nog maar weinig op de grote weg, maar nadat het 100 km-besluit was genomen begon ik mijzelf al vanaf 16 maart op te voeden om te wennen aan die 100 km-snelheid, ook in de avond en nacht. En dat levert mij nu nog weinig problemen op. Maar wat me wel opvalt is dat ik zelden een personenauto inhaal en verder alleen vrachtwagens. Toch word ik voortdurend ingehaald door fors harder rijdende personenauto’s en busjes.
Maar als de meeste mensen zich wel aan de intelligente lockdown kunnen houden, maar de meesten niet tot 100 kunnen tellen, dan lijkt de vraag gewettigd: hoeveel feitelijke stikstofvermindering wordt hier nu mee bereikt? Niemand die het weet. Er zijn alleen schattingen vooraf gemaakt van deze maatregel, maar als mensen te hard rijden, dan doet zich die werkelijkheidsvraag van de stikstofvermindering voor. Achteraf zullen metingen het effect bepalen, maar daar zal de regering heeeeel erg lang mee wachten, schat ik in. Stik niet in het stof van de snelheidslimiet
Het harder rijden zit ons in het bloed en er wordt regelmatig geconstateerd dat er te weinig gehandhaafd kan worden, dus trap dat gaspedaal maar in. We kennen een cultuur van enkele trajectcontroles en camera’s die met verf of door vernieling onbruikbaar worden gemaakt, navigatiesystemen die ons voor vaste camera’s waarschuwen, plus een systeem waarbij we via radiostations elkaar waarschuwen voor snelheidscontroles.
Maar zoals er een dikke scheidslijn wordt getrokken met de coronacrisis (voor… en na…), kan dat ook met die snelheidshandhaving. Geen extra personeel nodig. Nee, we hangen achter alle grote verkeersborden houders op, waar een camera op geklikt kan worden. Zo’n camera kan dan verplaatst worden, echter zonder wegblokkeringen want je hebt vrachtwagens met zo’n bakje wat over de weg kan hangen om camera’s weg te halen en op te hangen.
Dus als je dan van tijd tot tijd die camera’s ’s nachts verplaatst, kun je de automobilist opvoeden tot verantwoordelijker rijgedrag. En dat levert extra gelden op die nu worden uitgegeven aan de economische coronacrisis. Al weet ik dat ik met name bij de te hard rijdende automobilisten hiermee geen vrienden maak. Daar was ik ook niet op uit, want ik rijd zelf ook wel eens te hard.
Want laten we wel wezen en elkaar geen snelheidslimietje noemen!