Geen genade voor bewaarders
Als het niks wordt dan kun je er nog altijd een liedje van maken “no merci for the…”. Geen genade voor de bewaarders.
Waar zijn ze gebleven, die cipiers zwaaiend met hun sleutelbos? Meedogenloos maar eerlijk.
Nou ze zijn er bijna niet meer. De orkaan over sint Maarten is de voorgaande jaren al over het gevangeniswezen gegaan.
Vakmanschap was het devies, noem het een visie. Minder sleutelen meer bejegenen.
Nou, wat dat betreft komen we een heel eind. Sleutelen doen ze bijna niet meer omdat de meeste cellen leeg staan.
Het bejegenen is niet echt vooruitgegaan, te weinig personeel, te weinig tijd.
We lezen het allemaal in de kranten. Gevangenissen staan leeg en zijn al gesloten. Die nog open zijn kampen met lege cellen.
Nederland moet in een hoera stemming zijn, we hebben het gewonnen van de criminaliteit.
Nou, ik durf een wedje met u aan te gaan dat als u een willekeurige Nederlander vraagt of hij het daar mee eens is hij in zijn broek pist van het lachen.
Het is net als onze economie, we zijn goed bezig. De productie groeit, bedrijven maken forse winsten, maar Jan met of zonder pet merkt er geen reet van.
Waar zijn onze criminelen
Simpel, ze zijn overal behalve in de gevangenis. Overwerkte rechters klagen steen en been en prioriteren. Anders gezegd zaken worden gewoon in de prullenbak gegooid.
Laten we eerlijk zijn, als we nu nog naar de samenleving kijken zoals we dat 20 jaar geleden deden dan is niemand meer crimineel.
De vorm, de inhoud van criminaliteit is veranderd. Crimineel 2.0 om maar eens een popie uitdrukking te gebruiken.
Een doorsnee puber weet hoe hij sites kan hacken dan wel ziek maken en vervolgens de eigenaren onder druk weet te zetten.
Niet elke puber doet het, maar de criminelen weten de jongens, dames en mannen te vinden die het voor hun opknappen.
De opkomst van drones, het leek zo leuk, maar schept compleet nieuwe mogelijkheden op zowel micro als macro niveau.
Drones als oorlogstuig is al ingeburgerd, de eerste moord d.m.v. een drone is geen science fiction meer.
De bewaarder
De bewaarder opgejaagd tot in de kleinste krochten van zijn werkomgeving en zelfs tot in zijn privé.
Bezuinigingen die verpakt zaten in zogenaamde vernieuwingen en winstprofielen.
Eerst werd er begonnen met de zogenaamde enkelbandjes die gevangenisstraffen voor een deel zouden kunnen verlagen.
Helaas bleek dat de enkelband geen enkel verband had met een visie maar alleen gericht was op bezuiniging.
Tja, dan keer je je rug toch van de politiek?
Vervolgens werden verschillende gevangenissen tegen elkaar opgezet in hun doodsangst om niet gesloten te worden.
Wie denk je, was de pineut?
Ja, de bewaarder en ander gevangenispersoneel.
Efficient roosteren
Logisch, je kan met minder personeel als je de bewaarder en ander personeel efficiënt inzet. Een waarheid als een koe, zolang het op papier staat.
Houtskoolschetsen werden verheven tot kunst terwijl de druk op het personeel toenam om maar te zorgen dat de kosten omlaag zouden gaan.
De enige vrijheid die beknot werd was die van de bewaarder. Van links naar rechts werd hij gestuurd en waar nodig ingezet op afdelingen die hij niet of nauwelijks kende. Elke betrokkenheid met de gedetineerde achter de deur vervaagde. Menig bewaarder is meer bezig met het bestuderen van zijn spoorboekje dan met het “diep in de ogen kijken” van de gedetineerde laat staan in de ogen van zijn collega.
Veiligheid boven alles
Veiligheid boven alles werd meer “veiligheid met een knipoog”.
In de drang om te bezuinigen werd en wordt het niet zo nauw genomen met diepgewortelde veiligheidsafspraken.
Celdeuren werden geopend door maar 1 bewaarder, geen toezicht. Groepen werden begeleid door te weinig personeel. Celinspecties werden en worden minder uitgevoerd of zijn zo voorspelbaar dat de crimineel wel zorgt dat zijn cel “clean” is.
Nog erger is het gegeven dat management, bestuurders zich verscholen en verschuilen in hun ivoren torentjes. De ene manager opgejaagd door de andere manager. Nietzeggende beleidsstukken en soms ook slapende ondernemingsraden.
Let wel de mate van veiligheid mag nooit een discussie-punt zijn.
Natuurlijk waren en zijn er stoere bewaarders die het niet zo nauw nemen met de veiligheid. Die stoerheid wordt meestal snel bestraft.
Ziekteverzuim.
Wat was er eerder, een zieke werknemer of de werkdruk? Menig coachings-bureau heeft hier goud aan verdiend.
Lekker boeien maar hoe er mee werd omgegaan was desastreus. De heksenjacht op zogenaamde frequent verzuimers was en is geopend wat niet echt geweldig voor teambuilding is.
Oplossing
Geen probleem zonder oplossing.
Laten we eerst maar vaststellen dat het gevangeniswezen ziek is gemaakt, nog beter, laten we dat eerst maar eens toegeven.
Bewaarders zijn vergeten en als vee behandeld.
Sommige bewaarders zijn bij het afval gedonderd zonder waardering voor al hun actieve dienstjaren.
Dat is geen oplossing maar gewoon nog meer verwijten!
Oplossingen?
- voldoende inzet personeel 2 op 24 ( twee bewaarders op 24 gedetineerden) Geen gesjoemel maar altijd.
- opleiding nieuw personeel
- humaan ziekteverzuim beleid (nader uit te werken)
- terug naar core-business (sleutelen bejegenen)
Maar goed, ik ben niet de verlosser laat staan de oplosser.
Geen genade voor bewaarders. Knappe koppen genoeg op de werkvloer die hier iets mee kunnen lijkt me.