Kinderpardon van koehandel naar mensenhandel deel 1
Kinderpardon van koehandel naar mensenhandel deel 1. De coalitie is eruit en daarmee gered, hetgeen met lachende gezichten van de leiders op televisie werd getoond. Zeer zelfvoldaan over dat mooie resultaat dat ze toch maar even hebben geboekt. Maar er blijft een minder fris luchtje aan deze deal hangen.
Oké, er is winst dat de huidige groep kinderen (grotendeels) mag blijven inclusief hun broertjes, zusjes en ouders. Maar de prijs daarvoor is dat er geen kinderpardon meer in zit voor toekomstige slachtoffers van de ellenlange procedures. De IND lijdt onder de toenemende werkdruk die er nu weer bijkomt en zie in een krappere arbeidsmarkt maar een gemotiveerde nieuwe medewerkers te vinden die hieraan hun vingers willen branden.
De wettelijke beslistermijn op een asielaanvraag is 90 dagen of 6 maanden afhankelijk van het soort verblijfsvergunning wordt aangevraagd en kan zonodig verlengd worden. Politici benadrukken dat dit internationaal de kortste aanvraagtermijn is, maar in de praktijk blijkt het de langste procedure te zijn geworden. De wachttijd voordat de aanvraag in behandeling wordt genomen is inmiddels 7 maanden, aldus Vluchtelingenwerk, maar alles bij elkaar kan een procedure meer dan een jaar beslaan.
De discretionaire bevoegdheid om ondanks de wettelijke regels op humane gronden toch iemand een verblijfstitel te verlenen (en die de VVD vorig jaar al volledig wilde afschaffen), gaat van de staatssecretaris naar de directeur van de IND. Zou die niet de opdracht van de staatssecretaris krijgen om grotdroog de wet toe te passen en niks discretionair te beslissen ten gunste van ‘een schrijnend geval’? Wat is een schrijnend geval eigenlijk en als we dat dan weten, wie gaat er dan toetsen of de IND hier goed mee om gaat? Of wachten we tot over enkele jaren blijkt dat er dingen niet goed zijn gegaan bij de IND – zoals vaker geconstateerd – om er dan een commissie op te zetten en diens rapportaanbevelingen weer in de prullenbak te laten verdwijnen. De politiek heeft veelvuldig aangetoond dat dit hun werkwijze is om zelf zoveel mogelijk buiten beeld te blijven. En met succes. Kinderpardon van koehandel naar mensenhandel
Oja, en we gaan van 750 toegelaten vluchtelingen naar 500 per jaar. Lijkt bijna niks minder op 17 miljoen inwoners. Maar dat is schijn. Vluchtelingen hebben recht op verblijf zoals dit internationaal is vastgelegd. De Turkije-deal spot daarmee en de Hollandse trots van regerende politici dat er minder verdronken wordt op de Middellandse Zee is grote kul. We constateren het minder omdat hulpboten gedwarsboomd worden in hun reddingsacties. En wat je niet ziet, bestaat niet. Dat geldt ook voor de mensonwaardige manier waarop we Libië met asielzoekers laten omgaan.
En het steenrijke Nederland weigert – net als de meeste Europese landen – stelselmatig asielzoekers van de boten toe te laten. Correctie: er zijn nu 6 (?!) mensen toegelaten tot de asielprocedure van de Seawatch 3. Bravo, regering Rutte III! Hoe menswaardig! Kinderpardon van koehandel naar mensenhandel
Voor de rest laten we veel echte vluchtelingen creperen in Griekse opvangkampen, want dat hebben we zo afgesproken. Schrijnend? Wel nee!
En dan nog dat gescherm met draagvlak in de samenleving. Wetenschappers hebben aangetoond dat de schade aan gewortelde (sorry voor deze overgenomen woordkeuze) kinderen gigantisch en levenslang is. De Protestantse Kerk Nederland heeft zich tegen het kinderpardon gekeerd. Er werd een ontzettend lange kerkdienst geregeld om de uitzetting van een Armeens gezin te voorkomen. Het barst van de vrijwilligers die asielzoekers en vluchtelingen behulpzaam zijn bij hun moeilijke en onzekere positie in de Nederlandse samenleving (o.a. dagactiviteiten, taalvaardigheid, huisraad en kleding, integratie in maatschappelijk verkeer).
Vraag aan de dames en heren politici: Hoeveel draagvlak heb je nodig?