Aboriginals opnieuw ontkend
ABORIGINALS OPNIEUW ONTKEND:
De meesten van ons weten dat Australië aan de oorspronkelijke bevolking aan de Aboriginals, de oorspronkelijke bewoners, behoort. Net zoals bijvoorbeeld de Indianen in Amerika. Voor veel originele bevolkingsgroepen in de wereld geldt dat zij zijn gevangengenomen, (heel voorzichtig gezegd:) mishandeld en zelfs vermoord door wat we nu Westerse mogendheden noemen. En nog steeds worden ook de Aboriginals overvleugeld door de import van niet-oorspronkelijke bewoners, al is er wel enige verbetering van hun positie. Pas vanaf 1967 werden de originele bewoners meegeteld in de bevolkingstellingen. En met de hierna genoemde Aboriginals worden ook de mensen van de Straat Torres eilanden (Torres Strait Islanders) bedoeld.
Nu wil ik het niet hebben over de rijke cultuur van de Aboriginals en de erkenning die hun gebruiken en gewoonten steeds meer krijgen (bijvoorbeeld geen beklimming meer van Ayer Rock, de grote rode monoliet in de outback, door de Aboriginals Uluru genoemd), maar over een recent referendum om de Aboriginals meer rechten te geven.
Deze oorspronkelijke bewoners van Australië werden in de 18e eeuw ‘bezocht’ door de Britten, maar ook de Nederlanders hebben zich toen niet onbetuigd gelaten. In 1788 werd Australië Engels grondgebied. Daarmee deed de strijd tegen de Aboriginals zijn verdere intrede. De ontkenning van de Aboriginals was compleet met de zogenoemde Frontier Oorlog van 1788 tot 1928, waarbij ontzettend veel Aboriginals werden vermoord. De Aboriginals moesten westers worden en zo werden Aboriginal kinderen weggehaald bij hun ouders en stam om met harde hand ‘wit’ gemaakt te worden. Voor deze ‘stolen generations’ werd pas in 2008 door de toenmalige premier excuses aangeboden. Voor deze kinderen bleef en blijft in de meeste gevallen hun onbekendheid met hun eigen ouders en de zeer harde en strenge heropvoeding een levenslang trauma. En nog steeds is het racisme en de discriminatie aan de orde van de dag. En dat komt ook naar voren in de achterstelling van de Aboriginals in gezondheid, werk, onderwijs, levensverwachting en in de aantallen zelfmoorden.
De huidige regering heeft een referendum uitgeschreven om de positie van de Aboriginals in de besluitvorming van Australië een eigen stem te geven middels een speciale adviescommissie waarbij de positie van Aboriginals specifieke aandacht krijgt, maar de besluitvorming bij het parlement blijft. Die verbetering zou in de grondwet moeten worden verankerd.
Maar zoals te doen gebruikelijk bij een referendum, zeker als dat bepalend is voor de besluiten, werd de campagne gekenmerkt door stemmingmakende desinformatie tot zelfs dat de Aboriginals zelfstandig besluiten zouden kunnen opleggen aan de rest van de Australische bevolking. Wat ook niet hielp was dat de bevoegdhedenkant van die adviescommissie onduidelijk bleef – dat zou na het referendum moeten worden uitgewerkt. En dus kon dat ertoe leiden dat het ‘nee’ de overhand kreeg en de Aboriginals opnieuw ontkend werden. En die ontkenning zal nog heel lang nadreunen, zowel voor de Aboriginals, maar net zo goed voor de smeltkroes van importbewoners die het uitsluitend voor het zeggen hebben en houden in dit oorspronkelijke Aboriginalland.
Kennelijk wilde de regering niet zelfstandig de keuze voor die adviescommissie in het parlement brengen. Het waarom daarvan is mij niet bekend. Was een meerderheid tegen? Wilde hij de bevolking meekrijgen om een steviger positie van de Aboriginals in de Australische samenleving te bewerkstelligen? Resultaat nu is dat er hoogstwaarschijnlijk een toename zal plaatsvinden van het racisme jegens en de discriminatie van Aboriginals.
Het bekende lot van oorspronkelijke minderheden is opnieuw bezegeld en het zal opnieuw vele jaren gaan kosten voordat er weer iets rechtgezet kan worden.
Het adagium blijft ‘over en niet met de Aboriginals’. Hun stem wordt niet gehoord.
Auteur: Guus