De blaadjes vallen weer
De blaadjes vallen weer. Het is dan ook de hoogste tijd voor vierkante wielen bij de treinen.
De enorme kolossen laten zich letterlijk in de wielen rijden door wat simpele blaadjes.
Na de afgelopen storm, nog net geen tornado, lag er bij mijn Chinese buurman een meter hoge bladerhoop voor zijn voordeur.
Het vrolijke mannetje pakte een bezempje en duwde ze gewoon voor de deur van de andere buurman.
Hij pakte zijn tas en ging op weg naar het treinstation. De trein kwam met enorme vertraging aan met als reden vallende blaadjes.
Je hoeft maar één keer naar een trein te kijken en dan snapt toch iedereen dat blaadjes dat kreng toch echt niet kunnen tegenhouden.
Nou, hier in Nederland wel.
De blaadjes maken de rails glad. Bij het remmen slijten de wielen en die worden dan vierkant.
Ik vraag me af hoe lang we die onzin moeten geloven. Als je een dergelijk trein kan bouwen dan kun je toch wel zorgen voor een adequate oplossing voor die blaadjes.
Prorail rooit al veel bomen langs het spoor, dat scheelt namelijk blaadjes. lekker dom want die bomen gaven weer wat bescherming voor, geluid en ook sneeuw.
Hebben we bij de eerste sneeuwval ook weer een probleem en als het vriest, schei uit, dan doen de wissels het niet meer. Vergeet ook de bovenleidingen niet, zeer gevoelig.
Je vraag je af hoe al die treinen zonder probleem in Zwitserland rondrijden zonder een minuut vertraging.
Volgens de kenners kun je een trein met vierkante wielen herkennen door een ritmisch geluid “kedeng, kedeng”. Je zou er bijna een liedje van maken.
Volgens mij wordt dat geluid veroorzaakt door de aansluitingspunten van de rails. Zeer rustgevend.
Vierkante wielen, hoe kom je er op? Een borstel voor elk wiel en de rails blijven schoon. Zo simpel zal het wel niet zijn.