Het was overal te lezen. De middenklasse gaat er aan. Jantje modaal is bijna failliet. Ik denk dat Jantje nog wel even kan doorzetten. Kijk, je moet dus niet denken want morgen ben jij aan de beurt. Je aflossingsvrije hypotheek achtervolgt je in je slapeloze nachten. Je niet toereikende pensioenopbouw komt al aardig in de buurt. Je versleten knieeen en afgesproken kinder-alimentatie piepen in de karrensporen van je versleten C5. De kosten lijken de race te winnen van de baten en alle signalen zijn er die wijzen op een verdere uitputting van mijn reserves. Benzine schiet omhoog, verzekeringen indexeren zich tegen je plafond. Wat zou je doen als je failliet gaat. Zoals zovele. denk ik dat het mij niet zal overkomen. Ik ben niet geboren om de stront in te gaan, mijn buurman met een beter inkomen dus wel. Deurwaarder belde bij hem aan. Achterstallige betalingen. Ik vond hem de laatste tijd ook al wat stilletjes worden. Geen enthousiame meer bij de 9 meter doorsnede zwembad met plastic ombouw en chloortabletten.
God, wat haat ik dat ding. De eindeloze herrie in de nacht van die eeuwige pomp. Het non-privacy gevoel als de buurtjes weer het water indoken en de volledige buurt uitliep om te genieten van dit blauwe natte monster. Menig keer stond ik in mijn vinexschuurtje te briezen op zoek naar iets scherps wat ik met enig geweld graag door die blauwe wand wilde steken. Mijn coniferen die door al het verloren chloorwater geremd werden in groei en kleur.
Maar nu hoef ik me geen zorgen te maken. Het plebse golfslagbad zal niet meer uitgepakt worden. een rustig zomertje. Elke dag als ik thuiskom geniet ik van het bordje te koop op de eerste verdieping van de buurman.
Beentjes op tafel, vrouw naast mij, ziggo op high degfinition en mijn ipad snorrend op 3 G.
De bel…….de deurwaarder.