Echtscheiden nog steeds een trend
Echtscheiden nog steeds een trend sinds een meting in 1950.
Het aantal scheidingen in 1950 bedroeg 6462 nu in 2011 hebben we te maken met 32510
Het aantal scheidingen is relatief gezien ten opzichte van de voorgaande jaren iets afgenomen.
Met als hoogtepunt het jaar 2000 een aantal van 34 650, gevolgd door 2010 met 32 544
Het jaar 2011 laat een verdere daling zien, maar de vorige getallen waren gegvens van om de tien jaar.
In percentages betekent dit dat er in 2011 36,5% van de huwelijk zijn uitgelopen op een scheiding.
In dit geval in 2011 32544 scheidingen met een verhaal. Een verhaal met diepgang maar zeker ook met ellende, verdriet en pijn.
Alleen je koopt er niks voor.
Percentages laten dit niet zien en hoeven dit ook niet te laten zien.
Wie is er eigenlijk niet gescheiden, keuzes blijven moeilijk te maken of we nu in 1950 leven of in 2012.
Elke scheiding is er 1 teveel zonder het respect voor een dergelijk bestuit tekort te doen.
Een verder uitsplitsing geeft de statistiek niet, geen info hoeveel kinderen er bij betrokken waren en ook geen melding van de oorzaak.
Daar hebben we de sociologen voor en google.
Naast de scheidingen hebben we ook de onvrijwillige scheidingen. De scheiding door het overlijden van 1 van de partners.
In 1950 was dat 33 284 en in 2011 55 246
In totaal brengt dat het totaal aan huwelijkse ontbindingen op 87 756
Grof gezegd kun je stellen dat er meer scheidingen zijn door overlijden dan door huwelijkse-problemen.
Mooi, of eerder gezegd niet mooi.
De grootste dreiging in een relatie-breuk is dus zo stom als maar kan namelijk het doodgaan.
Ook daar moet je natuurlijk respect voor hebben, maar om op die manier meegeteld te worden met alle mislukte huwelijken vind ik nogal zuur.
Geen scheiding zonder een huwelijk los van andere samenlevingsvormen die net zo pijnlijk uit elkaar kunnen gaan.
Zelf ben ik natuurlijk schuldloos en gelukkig gescheiden.
Wij konden wel goed praten waren maatjes voor het leven.
Helaas moet ik concluderen dat elke scheiding een verlies is. Er zijn geen winnaars en zeker de kinderen niet al beweren mijn kinderen bij hoog en bij laag dat het geen effect op hun verdere bestaan heeft gehad. Dikke neus, ik zie de effecten elke dag. Ik ga er niet dood aan, maar scheiden is eigenlijk gewoon ook een beetje dood gaan.