Zondagochtend. een doorsnee Vinexwijk in dit geval Vleuterweide. Mijn vrouw al beneden omdat het haar beurt is en dan mag ik nog even blijven hangen in het bed.
Katholiek van oorsprong maar dat niet meer in de uitvoering bewezen kijk ik meestal naar de televisie. Kussens in mijn rug en dan kijk ik naar programma’s. Van televisiepredikant met een vals gebit tot de wandeling en vandaag ook Metterdaad. Dit is geen reclame voor dat programma, het is mijn zondagochtend blues. Het programma bestaat 40 jaar en laat wat acties zien uit het verleden.
Ik zal wel oud worden want ik word echt getroffen door de ellende die dankzij de media zonder probleem je zondagochtendbed binnen streamen.
Nu ook een actuele uitzending over de Sahel. Gesitueerd in een land die eigenlijks niks hebben, te weinig voedsel te weinig water. Veel vluchtelingen uit Mali zoeken hier veiligheid en hulp. Een arm land dat het beetje wat ze hebben nog verdelen met vluchtelingen uit buurlanden.
Vandaag is de donatie-actie gestart en gaan we proberen deze mensen te helpen in een woestijn waar de temperatuur in de zon kan stijgen tot wel 80 graden celsius.
Een gevoel van schaamte overweldigt mij. Je beseft je opeens hoe wreed de omstandigheden voor anderen kunnen zijn en hoe snel je de wreedheden weer uit je kop kan zetten als de Senseo weer op volle kracht draait.
Natuurlijk zullen er weer geluiden en kritieken zijn die allemaal eerbare argumenten gaan benoemen die ons weer kunnen vrijwaren van het gevoel van schuld, maar dat zal me een biet zijn. ik ga gewoon doneren wetend dat elke zondag het mijn beurt is om eens lekker te blijven liggen.
Ons land heeft een recessie en we moeten ook vooral ook elkaar hier in dit landje ondersteunen, maar degene die wel wat kunnen missen moeten dat eigenlijk ook voor de andere landen doen waar sprake is van een hel.
Mocht u in een positie zijn wat geld te kunnen missen laat u hart dan spreken en klik en doneer hier.