Je kan je van alles voornemen, maar deze is toch wel lastig te noemen. We gaan er voor, zet hem op Rets. Ik kijk wel uit want er is niemand die mij gaat tegenhouden en ook niemand die mij gaat steunen. Je kan maar beter gezegend zijn met een stem of met gitaarvingers dan met een 6 jarige mavo en de rest van de havo in dat zelfde aantal. Je bent geen hoogvlieger maar wel een patriot die verzot is op leugens van anderen en in een vorm die alleen glanzend nog te overtreffen valt.
Er zijn dagen te benoemen die verder gaan dan de dinsdag en waar ook Orang van zal moeten toegeven dat ze een ekudos verdienen. Ik kan praten over armoede, ik kan praten over balzak en puisten, het is om het even het gaat niet om de inhoud het gaat hier om de reactie. De reactie van mensen op mensen die reageren op een tomeloze stroom van woorden die we ophangen aan punten en wederzijds ongenoegen met of zonder Ko. Wat kunnen we aan Ko verkopen, wat kunnen we kopen van Ko. Hij schrijft makkelijk en reageert snel. Rets neemt meer tijd en wacht. Hoog in ranking staat hij, hoezee.
Het intellect wordt gebonden aan snoeven en puffen zoals een klaarkomend maagdje die klaagt over een te strakke slip. Kan wel 30 meter zijn voordat die tot stilstand kwam. Ik probeer alleen maar te schrijven voor de wijven die niet wilden kijven over wat er nu eigenlijk mis is in deze wereld. Ik kwam hem hangend tegen, maar hij was al dood. Ik kwam hem fragmentarisch tegen geplakt op de rails, maar hij was al dood. Ik kwam hem tegen in biechtstoel en in kindercrèche en ik wil hem dood. Allemaal variaties die legaal passen in een omgeving van vrije meningsuiting en gedoogcultuur die Wilders zo wild enthousiast maakt terwijl ik daar weer de humor niet van in zag.
Zag jij hem Rein? Met of zonder wijn. Wou je niet stoppen, wou je ons niet verlaten. Had je er geen genoeg van ? Was je diesel uitgedieseld totdat de aanmoedigingen je weer deden masturberen in een verlaten en donker hok?
Nee, niets van dat alles . Je bent gewoon gebleven en je kwam er af zonder kleerscheuren maar wel meer met Cor en een kruik vol mirre. Je hebt vrienden makker, je hebt vrienden makker, kijk dat scheelt weer een paar woorden. een paar woorden voor mijn moeder die te vroeg de handdoek in de ring gooide. Een paar woorden voor mijn vader die net zo afstandelijk was als dat ik zelf ben. Een paar woorden voor mijn ex die expres mij verliet, maar beter was en is dan de deurknop die niet deed wat die moest doen.
Ik verklaar mij nader. Er zijn momenten dat mijn sites niet doen wat ze moeten doen. Dat de kunst zich niet laat verleiden door commerciële prietpraat. Dat de kunst verstopt zit in een klein doosje die niet te vinden is . Dat seokunst van mij is, althans het domein. Dat niemand zich realiseert dat ik dat ben. Wat ik wat ben, dat ik dat ben.
je kunt maar beter gaan en terwijl ik dat schrijf ben ik me bewust van het feit dat er inmiddels bijna 500 karakters zich hebben vastgelijmd aan het virtuele papier en dat het voornemen is dat naar de 1000 te trekken. Zou dat genoeg zijn. Ik denk het niet want de kopieerdrift is hier zo groot dat mijn eigen fantasie vast wel tekort zal komen. Ik heb niet gezegd dat ik het in 1 keer zou doen. Ik mag dus slapen hoewel Hermands nooit meer zou slapen en ook ik de schrijver van tien traantjes en een lach mag slapen. Natuurlijk is het geen Hermands, maar Hermans, al is er veel aan de hand. Ik erger me telkens meer aan de politici die haat en verderf naar anderen hebben verheven naar een kunst. Je hoort er niet meer bij als je niet iets haat wat je eigenlijk niet behoort te haten. Het is in om Marokkaan unfriendly te zijn. Nog mooier is het om quasi nonchalant te wijzen op de problematiek van jonge Marokkanen terwijl hun ouders al niet veel beter waren. Ik was vroeger bang voor Marokkanen maar nu niet meer. Ze zijn nu bang voor mij. Laat ze lekker samenscholen in elke achterstandswijk in elk getto in elk schilderachtig betonbuurtje.
We laten ons niet meer intimideren door het semi intellectuele gelul van de zestiger jaren of de followup van het simplistisch verbond. Ik Ali interesseert ons geen reet meer.
De vakanties zijn anders wel reuzeleuk. Al die criminele software en T-shirts en horloges. Alle simlockvrije vrouwen, ze zijn goud als de gouden tanden in een Turkse man die mijn tandarts blijkt te zijn. Wij Nederlanders zijn meer turk en Marokkaan dan we eigenlijk weten. Okay, we hebben niet die krulletjes en we pikken ook niet de blanke meiden in om als we wat ouder zijn weer in te ruilen voor hoofddoek en en maagdelijkheid. Kijk, wat zou u doen. Loverboy met kroket en ritueel klaargekomen in een portiek samen met sjaap.
Dit is geen discriminerende literatuur, in ieder geval geen literatuur. Ik ben voor meer buitenlanders… b.v. zwitsers en oostenrijkers. Maak mij niet uit voor rassist of rascist er is veel gelegen aan het ras. Vermenging, be my guest, zolang we maar aardig zijn.
Gast aan tafel is een hoofdstuk zonder hoofddeksel maar vol van maniertjes en afspraken omtrent eten en gegeten worden. Ik eet mijn buurvrouw op, niet omdat ze mooi is, maar gewoon vanuit vraatzucht.
Ze spartelt tegen omdat gegeten worden niet op haar verlanglijstje stond.
De buurman kijkt er triomfantelijk bij. Mijn relatie was toch al naar de knoppen, jubelt hij.
Ik kan weer achter de wijven. Ik kan weer nemen wat ik wil. Geen uitgezakt mens meer naast me. Alsof de buurman een goddelijk lichaam heeft. Een uitgezakte borstkas, een buik die jarenlang biergebruik verraad. Vet en nog eens vet is wat de buurman te bieden heeft aan al die goddelijk jonge vrouwen die hij in al zijn fantasieën meerdere keren sans problem heeft genomen.
Zijn vitaliteit is te vergelijken met die van een wilde haas.
Hij komt buiten en wipt een café binnen. Tussen 30 werkelozen en koffiedrinkende anderen zit hij aan de bar.
Hij kijkt in de spiegel en ziet niet meer die jonge god van weleer die menige kans heeft laten liggen uit angst voor afwijzing. Hij ziet een treurig persoon met dikke wallen onder zijn ogen en met een slechte manicure. Beelden schieten hem te binnen van zijn verwaarloosde lichaam omdat het allemaal niet meer nodig was. Zijn gele teennagels die spontaan afbraken door een overmatig kalkgebruik. Buurman moet ontkalkt worden. Zijn tong ontmoet onregelmatigheden in zijn gebit, zeg maar ontbrekende tanden en rafelige left-overs. Hij voelt zijn hart in zijn keel kloppen ten teken dat hij niet alleen zenuwachtig is, maar ook problemen heeft met de doorstroom van zijn bloed door de te nauwe aderen.
Ik laat de buurman even aan zijn lot over en werp een blik over mijn schouder en zie Ekudos. Morgen kan het glad zijn verwijst een artikel naar knmi en met wel meer dan 3 ekudos in zijn kielzog.
Hoog tijd voor de ouderen partij, dat heeft stemvee gekozen uit de Volkskrant.
Nagel gaat het maken en wel zonder de doodskist. Stephen Slevin vergeten in isoleercel.
Je gelooft het toch niet WLM wel en daar heeft die helemaal gelijk in. Wij vergeten zo vaak mensen. We kijken zo vaak de andere kant op.
We terroriseren hulpverleners, we slaan onze huisarts. We pissen over de brandweerman.
Ik zit op de 1240 tekens volgens mijn wordpres. Ik ben moe en het is ook nog zondag. De dag dat je gewoon vroeg naar bed moet.
Heeft u ook een hekel aan de zondag? Nee, mooi. Ik haat de zondag omdat het niks met de zon te maken heeft. Het geeft geen garantie op zon en ook niet op de dag.
Mijn wens is vast niet uw wens , maar ik zie hoe de trein wegrijd. De trein waar alles inzit wat niet meer in mij zit. Afscheid is niet iets wat je elke dag doet.
Nee, het is bij lange na niet de langste en het is al weer dinsdag.
Het is koud vreselijk koud…..
Britta is geen Brit en heeft het eerste contact gelegd binnenkort Britta eet geen Brinta.
Er zal vast wel een vervolg komen.