Mag het een paar euro meer of minder zijn. Je schaamt je ogen uit je kop. Heel Nederland moet de broekriem nog een gaatje verder schuiven, maar de ministers declareren er gewoon vrolijk op los. Ik probeer soms ook wat te declareren bij mijn baas, maar die kijkt me gewoon een beetje glazig aan en dan durf ik al geen bonnetje in te leveren.
Weet je misschien kan het gewoon niet anders en moeten die kosten gewoon gemaakt worden, maar eigenlijk gaat dat er bij mij niet in. Eigenlijk moeten hun kosten nul zijn en hun rendement 100%. Nu lijkt wel het omgekeerde. Laten ze hun bezittingen verkopen.
Het lijkt er wel een beetje op dat de gelatenheid t.g.v. de crisis en de toenemende bezuinigingen niet of nauwelijks meer indruk op ons maken.
Nederlanders lijken niet meer de barricaden op te gaan. Geen Griekse taferelen maar doofheid en verslagenheid.
De euro heeft ons in zijn macht en ontneemt de kracht van het verzet.
Gelukkig is 12 april uitgeroepen tot de dag van “we pikken het niet langer”.