Nederlandse man kijkt vreemd op vakantie
De Nederlandse man is weer op pad. Hij is echtgenoot en geen vrijgezel. De man rijdt wel 1000 kilometer zonder te stoppen. De Nederlandse man rijdt moeiteloos achteruit met zijn caravan. De Nederlandse man wil vreemd op vakantie. Zijn ogen gaan heen en weer op het strand, zoekend naar billen en borsten.
De vrouw, mijn vrouw misschien ook uw vrouw, strijkt haar badpak glad en kijkt zuur naar haar bikinilijn. De vrouw met lijn en soms ook zonder lijn. In een file behulpzaam in frustratie. Ik zei toch dat je er af moest. De Thamara onder de TomToms. Na een heftig jaar van recessie en processie van aanbiedingen waar je niet bij kon.
Ik neem me voor om vreemd te gaan. Ik rijd maar 160 kilometer om me neer te vleien op een camping bij Assen.
Vrouw en kinderen in de auto, niets vreemds aan. Campinghuisje met wifi voor wiefiel?
Mijn tijd zal zich richten op mijn gezin, net zoals dat u dat gaat doen of al heeft gedaan.
Ik denk na over de komende verkiezingen. Mijn a-politieke kennis wringt zich waarschijnlijk naast de BBQ. Hoe kan dat toch dat de VVD stijgt in de peilingen? Liberalen zijn toch eigenlijk de kleurloze snobs uit Laren en Blaricum? De arbeiders zijn verdeeld, bewust verdeeld door deze VVD. De VVD banken hebben het laten gebeuren. De arbeiders brachten hun schamele loontjes naar hypotheekverstrekkers en aandeelverkopers. Jan modaal is niet meer. Modaal is afgegleden naar iets wat je wenkbrauwen doet fronsen en waar je niet bij wilt horen.
Ik ga vreemd in mijn eigen land. De Nederlander belazerd door Wilders, zijn retoriek verworden tot loos gewauwel. Wilders mag drukken op onze gevoelige plekken. Onze haat naar anderen, onze afgunst, onze angst voor vreemd. Wilders zal ons behoeden voor die angst, maar niet voordat hij de angst eerst heeft aangewakkerd. Een prima vent, een prima politicus een prima man. Stel je voor dat je hem teveel zou beledigen.
Wie is er niet bang? Wie is er niet bang voor de situatie waar we in terecht zijn gekomen? Wie maakt zich geen zorgen om zijn pensioen.
Welke ouder maakt zich meer zorgen dan de ouder van een kind die verzorging nodig heeft.
De zorgen mogen bijna niet meer worden uitgesproken. De stigmatisering van de zorgvragers voelt als een anker aan een zeilboot. De PGB’s de autonomie voor inkoop van zorg op maat knalt luid uit elkaar.
Ik ga vreemd, vreemd in mijn eigen land. Ik vraag mijn vrouw op wie ze gaat stemmen.
De PVV lijkt me wel wat, nu Brinkman er uit is.
Ik stop mijn vingers in mijn oren, maar de lippen van mijn vrouw vormen de letters zo duidelijk dat ik er niet aan kan ontkomen.
PVV …..geen pff, vreemdgaan doet geen pijn maar is geweldig wreed.