Ontslag in Donut King

Ontslag in Donut King levert geld op.

Jennifer Broughton uit Queensland heeft via de rechter een vergoeding afgedwongen nadat zij ontslagen was. Zij eiste een schadevergoeding omdat haar onstlag was aangezegd in een donut zaak. Het bedrijf waar zij voor werkte, Goldbuyers Queensland, had te maken met enorme verliezen. Ze hadden gekozen voor deze vreemde plek omdat het bedrijf niet beschikte over een eigen kantoor. De vrouw in kwestie had daar een baan als districtmanager. Op de dag van haar ontslag ontmoette zij haar baas dus in de Donut King.

De klaagster gaf aan dat zij zich vernederd had gevoeld ook omdat er ook nog een andere collega bij aanwezig was. Volgens de uitspraak had het bedrijf een andere lokatie moeten vinden om dat nieuws te brengen. Het bericht van ontslag is op zich al verschrikkelijk en dient daarom altijd op een plek te gebeuren die acceptabel is voor het slachtoffer. De vrouw kreeg  na haar klacht uiteindelijk 4 weken doorbetaald als compensatie, gebaseerd op haar salaris van 60000 dollar.  Ontslag in Donut King leverde dus geld op.

Ontslag is ontslag zou je eigenlijk denken. In deze crisis krijgen mensen hun ontslag vaak eerst op het journaal te horen omdat het dan om een grote groep gaat. Zo netjes is dat ook niet.

Maar goed je bent gewaarschuwd als je baas je uitnodigt om hem te ontmoeten in de Mac. Tijdens de franse frietjes krijg je dan te horen dat er niet langer van je diensten gebruik gemaakt zou worden. Het is te hopen dat hij wel de rekening betaalt.

Ontslag wordt over een tijdje gewoon. Zo gewoon dat het  via hotmail geregeld kan worden. Onderaan de melding dat het een no-reply message is. De boodschap is dan in iedergeval helder.

Ik heb mijn baan nog en weet zeker dat het ontslag gewoon zal plaatsvinden op het kantoor van mijn directeur. Hij zal me duidelijk maken dat hij niet anders kan endat  hij keuzes dient te maken. De keuze viel op mij. Normaliter word ik nergens voor gekozen, maar nu dus wel.

Er volgt nog een korte uiteenzetting van medeleven en administratieve afhandelingen. De telefoon gaat. De directeur neemt op en lijkt mij al te zijn vergeten. Zal ik gewoon opstaan, gewoon weggaan? Het woordje gewoon lijkt zo gewoon.

Hij hangt op, kijkt me aan en vraagt, waar waren we ook al weer gebleven. Klopt ik ben niet gewoon weggegaan.

Ik weet niet wat beter is een donut met ontslag een mail met ontslag een directeurskamer met ontslag, het journaal met ontslag.

De boodschap blijft hetzelfde.  Je bent je baan kwijt, weg, finito.