Politieke reformatie
Politieke reformatie.
De oude bestuurscultuur is ter ziele. Althans, dat dachten we na de ferme uitspraken van plucheplakkende politici. De heer Rutte moest zijn biezen pakken als (mede-) vertegenwoordiger en leidinggevende van die oude bestuurscultuur. De schandalen rond Rutte III stapelen zich nog dagelijks op. Maar de heer Rutte wilde van geen wijken weten en bleef. Tijd heelt alle wonden, zegt het spreekwoord en dat is precies de aanpak die alle politici nu volgen.
Door een blunder van mevrouw Ollongren, één van de twee informateurs, konden we uit haar hand lezen dat de heer Omtzigt (CDA) een ‘functie elders’ moest krijgen. De heer Rutte had niet de waarheid gesproken toen hij aangaf dat hij niet over de heer Omtzigt zou hebben gesproken. Na lang getouwtrek kwam het tegendeel eindelijk boven water. Niemand in Den Haag wilde nog iets met de heer Rutte te maken hebben. Maar door zijn vasthoudendheid voor een Rutte IV-kabinet én de factor tijd, wist hij het tij te keren.
Mevrouw Kaag (D66) schrijft nu zelfs samen met hem een proeve van een regeerakkoord Rutte IV. De heer Hoekstra (CDA), die de heer Omtzigt verguisde (maar niet openlijk natuurlijk) en omarmde (wel in het openbaar wanneer hem dat uitkwam), heeft het CDA naar zijn eigen hand willen zetten, conform de oude bestuurscultuur. Zo is hij als partijleider een zwalkende rol gaan spelen, want nu is de heer Hoekstra opeens toch bereid met de heer Rutte samen te werken in een nieuw kabinet Rutte IV. En zelfs de heer Segers (Christen Unie) lijkt de heer Rutte goddelijk te vergeven en zet de deur zover op een kier, dat samenwerking nu niet meer wordt uitgesloten. Ook GroenLinks en de Partij van de Arbeid, die eerder een motie van wantrouwen aan de broek van de heer Rutte hingen, willen nu wel graag samen in een kabinet Rutte IV deelnemen. Politieke reformatie.
Hoe standvastig en consequent zijn deze politici, ook al is dit volledig volgens de geschreven en ongeschreven regels van de oude, eerder door hen zo verguisde, bestuurscultuur. Dat noemen we onbetrouwbaar!
Alle gesprekken van informateurs, van de dames Jorritsma (VVD) en Ollongren (D66), via mevrouw Van Ark (VVD) en de heer Koolmees (D66), en daarna de heer Tjeenk Willink (PvdA), naar mevrouw Hamer (PvdA), hebben niets opgeleverd dan een eindverslag van de laatste twee. De partijleiders van VVD en D66 gaan dus rustig op vakantie en schrijven een notitie waar andere partijen op kunnen inschrijven. Reden is dat er geen inhoudelijk grote verschillen zijn, zo gaf ook mevrouw Hamers aan, maar het op personen en hun partij hangt.
VVD en CDA willen wel samenwerken met de CU. D66 en de CU hebben daar op de medisch ethische kwesties (o.a. levenseindewensen) de nodige aarzelingen bij.
Een meerderheidskabinet met links ligt moeilijk omdat PvdA en GroenLinks elkaars hand vasthouden en dat gaat VVD en CDA weer te ver, die wel één van beide in Rutte IV willen hebben. De heer Rutte bevestigt de afwijzing van de heer Hoekstra richting PvdA en GroenLinks, want zij ‘…staan politiek gezien ver van ons af’. En dat terwijl mevrouw Hamer weinig inhoudelijke verschillen ziet, en Rutte II een uitermate geslaagd VVD-PvdA-kabinet was, en GroenLinks bij de Rutte III-formatie van harte door de heer Rutte werd omarmd. Politieke reformatie.
En zo hebben de gevestigde partijen heel veel tijd gewonnen om de geesten rijp te maken voor hun wens van een Rutte IV-regering, terwijl de puinhopen van Rutte I tot en met III blijven branden (niet naroken). De belangrijkste puinhoop van de toeslagenaffaire, waarbij gezinnen van overheidswege (!) kapot zijn gemaakt, is nog verre van opgelost. De brandblussende besluiten vliegen je om de oren, maar er is nog niets echt rechtgezet (als dat ooit nog zal gebeuren).
En zo viert de oude bestuurscultuur hoogtij. In de zomervakantieperiode wordt er ongetwijfeld dooronderhandeld tussen partijen om de burger te masseren in de richting van een kabinet Rutte IV. De kans dat dat er komt is klein, als niet één of enkele partijen gaan schuiven. Als er geen Rutte IV komt is dat niet verbazend en zeer terecht. Deze onbetrouwbare politici hebben veel tijd en bestuurbesluiten verloren aan ons burgers en dat is uiterst kwalijk. Stevenen we af op nieuwe verkiezingen? Maar wie en welke partij kun je na dit formatiedebacle je vertrouwen geven bij een volgende verkiezing?
Auteur: Guus