Streetcorner worker Markouch
Nadat Markouch samen met zijn maatje Teeven het goed werkend detentiesysteem had gestript komt hij nu met zijn stageplan. Als straathoekwerker bedacht hij dat het goed zou zijn dat zogenaamde “kut” jongeren een keus moesten krijgen. School of gevangenis. Tjonge, tjonge hoe bedenkt hij het? Met een big smile lichtte hij op de televisie zijn voorstel toe….
Juist die smile geeft aan dat hij er eigenlijk ook niet in gelooft, maar ja je geitensokken kriebelen en links rukt en trekt aan je intelligentieknobbel. Marcouch als redder van de verloren jeugd. Deze kans heeft hij toen laten liggen, heeft hij verkocht aan zijn VVD maatje Freddy. Freddy hongerig op zoek naar een “lijflijn”. De man van het biertje op de bank toont zijn sociale hart die normaliter niet anders kan dan andere harten harteloos behandelen.
De komediegeilheid glijdt er van af. Markouch die zijn Judasrol graag terugbetaald wilt zien.
Een idee is maar een idee, en een druppel is nog minder dan een snottebel uit een verse griepneus. Marcouch moet vooral weer terug gaan naar zijn straathoek. Zijn plan is natuurlijk niet nieuw en wellicht dat er straks mensen komen die hem beschuldigen van plagiaat. Duizenden ouders die hetzelfde dreigement richting hun verdwaalde puber hebben geuit weten nu dat hun schatje vast nog een kans zal krijgen.
De scholen zullen hier ook vast blij mee zijn om min of meer verplicht te worden het schorem toe te laten en te wachten op de eerste intimidaties richting hun personeel.
Ik zou zeggen eet nog een broodje.