Tis bijna op
In de telegraaf is te lezen dat we hier in Europa langzaam de bodem zien van onze fossiele brandstof.
Engeland kan nog een kleine 5 jaar uit de voeten, maar Frankrijk heeft na dit jaar niks meer.
Opperdepop van Overschop. Tja, wat moeten we nu doen.
Noorwegen heeft nog een aardige hoeveelheid.
Rusland, ja wie anders, zit niet op hete kolen, integendeel ze hebben nog voor honderd jaar aan gas.
Mooi, dan ben ik allang dood.
Wel een raar idee dat al die gasfornuizen straks niks meer doen. Het enige voordeel dat ik kan bedenken is dat er geen gasflessen meer kunnen ontploffen.
Het Russische gas wordt duur betaalde gas. Met Poetin zijn glibberige vingertjes aan de gaskraan wordt het sappelen voor de Europeaan.
Je kan dan tien keer georganiseerd zijn in een Europese Unie, maar geen brandstof betekent, geen Europa!
Wat je verbrandt raakt een keer op. Het is natuurlijk pure onzin dat dit probleem iets nieuws is. Een kind kan weten dat moeder aarde een keer uitgeput raakt. Het is een kwestie van rekken, maar het is een keer op.
We zullen het moeten zoeken in minder verbruiken en zoeken naar alternatieven.
Wind-energie, zonne-energie noem het maar op, zijn gewoon uitstellers van executie.
We kunnen natuurlijk ook gewoon Poetin gaan vereren, wat kan ons de Krim schelen.
We zullen de energie van buiten de wereld moeten halen, zonder daar energie van de aarde voor te gebruiken.
Een leuke uitdaging, maar bij succes ben je spekkoper.