In deze tijd van economische crisis kunnen we wel een wondertje gebruiken. De middenstand hoopt op goede resultaten van het nederlands elftal. We voelen ons blij en gelukkig met een wondertje. Het stemt ons positief ten opzichte van de huidige pisbak van bezuinigingen en zwalkende politici. We krijgen zin om weer spulletjes te kopen. De verkopen van de middenstand zullen dan vast wel weer gaan stijgen. Vandaar dat veel mensen hopen op het wondertje dat het kabinet gaat vallen. Alles beter dan dit, hoewel we echt wel beter weten. Zo was er in het vereleden het wondertje van onze gehandicapte wierenster Monique van der Vorst. Dertien jaar in een rolstoel verschillende medailles behaald als gehandicapte sportster.
Een tv- ster een lamme die opstond. Opgenomen in de Raboploeg sinds haar wonderbaarlijke genezing.
Weg is dat alles, nu bekend is geworden dat Monique helemaal niet verlamd was. Het had te maken met een jeugdtrauma en een vreselijk ongeluk. Als er al sprake was van een dwarslaesie dan zat die wel in haar kop.
Volgens Monique wist ze niet beter en deden haar artsen haar ook geloven dat ze een dwarslaesie had. Zonder in details te treden bekruipt mij toch een lichte achterdocht. Ik kan me niet voorstellen dat in deze huidige tijd met zijn ver ontwikkelde technologieen een diagnose zo verkeerd gesteld kan worden. Als het tussen de oren heeft gezeten dan lopen de zenuwbanen er gewoon zonder storing en zijn ze gewoon te prikkelen. Ik krijg visioen dat iemand haar gewoon eens onder haar voet zou kietelen en dat ze haar lippen kapot moet bijten om geen zichtbare reactie te geven. Bedankt Monique, weer een wonder aan duigen. Het was ook te mooi om waar te zijn, maar je belandt toch ergens weer in eeen stigmapot van belazeraars, Jomanda en de kinderfluisteraar. Ook hadden we nog de intens zwetende fotograaf die spookbeelden wist te toveren op elke goedkope digita camera van 3 megapixel. Ik begin te twijfelen. Was Jules de Korte wel blind? Is Kennedy wel dood?
Monique heeft dus weer een wondertje voor elkaar gekregen het wondertje dat trauma-slikken heet. Ik bewonder wel haar durf om zo naar buiten te komen. De Rabo zal een antwoord moeten verzinnen. Tja het blijft een bank en banken geven nooit garantie. Wellicht een optie om een traumalympics te starten.