Wind er geen doekjes om

Het Europese Hof van Justitie heeft recent de uitspraak gedaan dat werkgevers in de Europese Unie het eigen personeel mogen vragen hun overtuigingen van politieke, religieuze of levensbeschouwelijke aard niet uit te dragen op de werkvloer.

Op zich denk je dan, niks mis mee. Anderen bekeren op je werk is iets wat destijds in de missie werd gedaan; die tijd hebben we gehad. Wind er geen doekjes om.

Lobbyen mag wel, maar dat is iets anders, kennelijk. Al is dat wel degelijk vaak om politieke besluiten te beïnvloeden.

Maar de aanleiding van de uitspraak was dat Duitse, Franse en Belgische Islamitische vrouwen de rechter hadden ingeschakeld, omdat hun werkgever had geëist dat zij hun hoofddoek thuis moesten laten.

Wel heeft de Europese rechter voorwaarden verbonden aan ondernemersvrijheid die in het geding moet zijn, dat wil zeggen dat als er veel klanten weglopen vanwege een medewerkster met een hoofddoek, de werkgever de hoofddoek mag verbieden. Daarnaast wil het Europese Hof met dit recht van de werkgever sociale conflicten voorkomen.

Zo’n uitspraak geeft te denken. Dus het economisch belang van een werkgever mag leiden tot discriminatie van hoofddoek dragende Islamitische vrouwen. De enquêtes onder discriminatoire werkgevers kunnen al gedrukt worden om die hoofddoek uit te bannen op werkplekken. En door deze uitspraken ontstaan dus juist ‘sociale conflicten’ in plaats van dat deze worden voorkomen.

Waarom het discriminatie is? Omdat het in onze Christelijke cultuur niet zal voorkomen dat iemand die een kruisje om zijn of haar nek draagt, dan wel oorbelletjes in heeft met een kruisbeeldje voor de rechter zal worden gesleept om dit tegen te gaan. Geen werkgever die dat zal verbieden. Zoals in de jaren vijftig van de vorige eeuw het geen enkele vrouw werd verboden om een sjaaltje als hoofddoek te dragen bij werk dat werd verricht. Geen werkgever die hierom naar de rechter is gestapt. En dat was omdat het in Christelijk Nederland gebruikelijk was dat vrouwen in kerken een hoofddoek moesten dragen van diezelfde kerk. Daar was geen haan die kraaide! Wind er geen doekjes om.

Gaan we dan nu het nuttigen van Christelijk driekoningenbrood op het werk verbieden? Of Joodse matzes? Gewoon meedoen met gebak op verjaardagen voor Jehova’s getuigen? Oh ja, kan die kerstboom op het werk er ook uit, sinds Luther in de zestiende eeuw bepaalde dat het een symbool van Christus’ geboorte was?

Deze uitspraak is ook daarom zo voedend voor discriminatie, omdat daarmee de vrijheid van meningsuiting wordt geraakt.

Want onder diezelfde vrije meningsuiting worden door politici wel ongestraft Islamieten en Marokkanen in de maatschappelijke hoek gezet; zie uitspraken van de heren Wilders (PVV) en Baudet (FvD). Maar een hoofddoek van Islamitische vrouwen geeft opeens aanstoot? Laat me niet huilen!

De werking van discriminatie is hiermee lijkt mij voldoende aangetoond, omdat het ‘feitelijk’ alleen Islamitische vrouwen met een hoofddoek betreft.

En opnieuw ‘feitelijk’ krijgen de (vooral rechtse) politieke partijen weer meer ruimte om hun oerdriften van het selectieve achterstellen van niet-arische Islamitische mensen bot te vieren. Het eens zo tolerante Nederland is een land geworden van onverdraagzaamheid jegens andere mensen. Die Nederlandse identiteit van (mede-)menselijkheid is 180 graden gedraaid. Wie durft er nog in de Nederlandse identiteitsspiegel te kijken? Wind er geen doekjes om.

auteur: Guus