Zwarte Pieten strijd
Zwarte Pieten strijd barst weer los. De Zwarte-Pieten-discussie bereikt weer een hoogte- of beter gezegd een dieptepunt. Eigenlijk is het geen discussie meer. De verkettering van de voorstanders van een andere kleur dan zwart neemt extreme vormen aan. Andersom zijn de dito geluiden minder zichtbaar. Maar hoe met die uitingen om te gaan?
HISTORIE:
Voorkeurhouders van zwarte piet wijzen op de historische context. Met niet-parallelle uitleggen wordt geoogd dat zwarte piet niet racistisch zou zijn. Dit historisch argument kan decennia of nog langer geleden gespeeld hebben, we leven nu in 2016. Dat betekent dat veel culturele tradities zijn verwaterd of afgeschaft. We zijn tot andere inzichten gekomen. Sjors & Sjimmie was uiteraard niet racistisch bedoeld, maar toch vinden we dat het niet meer past om het gekleurde vriendje van Sjors in een kookpot af te beelden, met oorringen en rode lippen (!).
Wat scherper: de slavernij is ondanks zijn historische oorsprong gelukkig ook afgeschaft. Dus die gaan we niet op basis van de cultuurhistorie weer invoeren en handhaven (althans in Nederland), omdat we het toen geen probleem vonden en dat nu anders vinden.
RACISME:
Zwart-voorstanders geven aan geen racist te zijn. Dat zal ongetwijfeld kloppen, maar onbewust kan discriminatie wel een rol spelen. Ik ben bang dat ik mijzelf daar ook schuldig aan maak, maar helaas ben ik me daar niet van bewust. In talloze onderzoeken is dit aangetoond, we willen het niet maar doen het vaak onbewust.
De periode van Nederland als gidsland van tolerantie en saamhorigheid is allang voorbij (ondanks de historie). Discriminatie is een onderdeel van onze samenleving. De vijandigheid in woorden en daden, die Moslims als groep en individueel moeten incasseren, worden – zelfs door politici – bijna niet meer weersproken. En dan vinden we het gek als Moslims niet doen wat wij van hen verwachten en niet liefdevol reageren op onze vijandigheden.
Vergelijk dat eens met wanneer we tegen Joden zouden zeggen ‘Rot op naar je eigen land’. Los van dat ook veel zwarte-piet-liefhebbers terecht moord-en-brand zouden spreken over deze vorm van antisemitisme, doen ‘we’ dat niet als het om Moslims gaat (?). Let wel: het gaat hier niet om verdraagzaamheid, maar om (deels) passieve en onbewuste discriminatie.
SYLVANA SIMONS:
Zelden heb ik meegemaakt hoe één persoon zo ontzettend wordt neergesabeld als deze vrouw. Omdat zij voor afschaffing van zwarte piet is, en dan ook nog eens toegetreden is tot partij Denk. De vrijheid van meningsuiting geldt dus niet voor haar, maar de eenzijdige en abjecte uitingen van ongenoegen als collectieve meningsuiting gaan veel te ver.
Termen als ‘zeur- of zielepiet’ zijn nog mild, maar de verwensingen die ik voorbij zie komen op Facebook zijn onvoorstelbaar grof. En collectief schelden (dan val ik minder op) is makkelijker en zorgt dat de inhoudelijk bezwaren tegen haar ideeën en uitspraken bijna niet te vinden zijn.
Zet daar tegenover dat de heer Geert Wilders met zijn PVV de Koran mag verbieden (moeten we eens proberen met de Christelijke Bijbel, of de Joodse Tenach of Thora), wil regelen dat er minder Marokkanen in Nederland komen. Moet ik dan nog iets zeggen over discriminatie in Nederland?
De respectloosheid in de manier waarop zwarte piet leeft is stuitend. Dan kun je niet verbaasd zijn over zwarte-pieten-discussies in het groot, zoals de oorlog in o.a. Syrië. Verdraagzaamheid en beleefde omgangsvormen zijn een minimumvoorwaarde voor een vreedzame samenleving, zowel klein als groot. Doe je mee om hier meer op te letten in ons eigen gedrag?
Zwarte Pieten strijd wie kent het niet?