Autismereentje
Na de gehandicapten, ouderen, dementen, blijken nu ook de autisten geraakt te worden door het veranderde beleid binnen de zorg.
We gaan van zorg naar ontzorgen, maar dan met een kop in het zand. Telkens meer zorgtaken worden uitbesteed aan gemeentes en ook de zorgverzekeraars.
De gemeentes hebben al vaak geen cent door wanbeleid en de zorgverzekeraars willen alleen maar verdienen. Een prachtige oplossing vanuit Den Haag om ons ooit geroemde zorgstelsel als een zeepbel uit elkaar te laten spatten.
Langzamerhand groeit er weer een taboe op hulp vragen. Om hulp vragen mag als het maar geen cent kost.
Het rijk heeft er belang bij zijn centen, pardon onze centen, in gedecimeerde vorm neer te flikkeren bij de gemeentes, die absoluut geen kaas hebben gegeten van zorg, in ieder geval niet meer dan hun verkeersbeleid. Kijk naar de gemeente Utrecht die oude Diesels weert uit haar binnenstad, helemaal goed denk je maar het levert niks op, dan alleen maar ellende. Lachende derde zijn de sloperijen en de slimme particulieren die hun uitstekend rijdende Diesel voor een goede prijs aan de gemeente aanbieden.
De gemeente als sloper en dat klopt. De gemeente heeft geen verstand van de zorgvragen van een doelgroep als de autisten. Als een stelletje amateurs denken ze als een soort van zuster Clivia de zorgvragers te kunnen bedienen en vergeten gebruik te maken van de expertise binnen de GGZ.
Belangenorganisaties geleid en opgezet door zeer ervaringsdeskundigen krijgen geen gehoor en zo verdwijnen de autisten in een hoek waar ze juist niet moeten zitten.
Autisten kunnen prima functioneren met de juiste begeleiding maar storten letterlijk in elkaar als deze ontbreekt. Geïsoleerd vallen ze van de ene problematiek in de ander. Het gevolg is dan vaak dat ze van veel duurdere zorg gebruik moeten maken.
Veel autisten maken gebruik van zogenaamde specialistische logeerhuizen. Lijkt een wat overdreven luxe maar broodnodig voor zowel ouders/verzorgers als ook de autist zelf. Ouders hebben een keertje een weekendje rust en voor de autist lekker om even van huis te zijn. Een autist in huis is een zegen maar is een 24/7 baan. Vaak kun je ze niet achterlaten bij opa of oma of andere familieleden.
Het wordt hoog tijd dat gemeentes niet alleen maar denken aan de centen maar nadenken over goede zorg. Van belang is het gebruik maken van de kennis die bij veel verenigingen voldoende aanwezig is. Zorg kan je alleen maar beter maken en niet alleen maar goedkoper.
Een bijkomend probleem vormt het leerlingen vervoer waar bedrijven (taxi) zich voor kunnen inschrijven. Helder is dat de gemeentes op zoek zijn naar de goedkoopste vervoerders met alle gevolgen en ellende bovendien. Kinderen moeten enorme ritten afleggen omdat dat nu eenmaal het beste is. Voor wie het beste? U mag raden.
Na navraag bij de vervoerder in Utrecht en ook bij de gemeente worden routes bepaald op basis van efficiëntie en kosten.
Jammer dat deze aardige mensen vergeten dat het hier niet gaat om zakken meel die je moet ophalen en afleveren maar om bijzondere kinderen. De zorg voor de grote groep autisten drukt op ons allemaal in financieel opzicht maar ook in humaan opzicht.
Autismereentje, geloof me het is er meer dan eentje.
Las over het in autisme gespecialiseerde Dr Kannerhuis (Geestelijke GezondheidsZorg) dat zich genoodzaakt ziet vijf logeerhuizen te sluiten, omdat de gemeenten ontoereikende tarieven wil betalen. Betekent 150 cliënten naar elders verhuizen. Over waar die blijven en wat de effecten op hun gezondheid & welzijn zullen zijn, maakt staatsecretaris Van Rijn zich geen zorgen. Die zorg is nu voor de gemeenten. En 50 medewerkers weg. Maar dat is voor de werkloosheidsuitkeringen van Minister Asscher en niet voor rekening van de gemeenten. Ook opgelost.
Op de naam van het ministerie kan gewijzigd worden in VolksONgezondheid & ONWel-zijn!
We vervreemden van onze eigen mensen