Bontes komt om zijn lontjes
Eerst stapt hij uit het fractiebestuur. Mopperend dat er zo weinig wordt vergaderd en nu ontdekkend dat zijn actie al leidt tot een fractievergadering, Ietwat vervelend dat het om zijn politieke loopbaan gaat. Als de inhoud van de vergadering net zo “niet” transparant is zoals hij dat al eerder kwalificeerde mag hij zich geweldig zorgen gaan maken. Tussen het pulken in de neus en het slokje koffie valt het hoofd van Bontjes in de Vilders mand van de plaatselijke vreemdeling. Hoe Wild wil je het hebben. De meester duldt geen tegenspraak. Hij hoeft zijn eigen mond niet eens open te doen. Als enige lid flikkert hij iedereen er uit die hem niet bevalt. Het ruimt wel lekker op vind ik. Misschien dat ze hem nog even laten zwemmen. Elke dag beseffend dat hoop wanhoop kan worden. Hij zal het stoepje eerst weer moeten schoonvegen en likkend en slijmend de laatste Roos van de schouder van zijn meester moeten oplossen. Zeg het met bloemen zal het motto van Bontes moeten zijn…. samen met sorry , sorry. Helaas komt er een zwak gejank van angst naar voren. Laat me alsjeblieft blijven. We moeten de partij van binnenuit veranderen. “weggaan lost niets op” moppert hij in een laatste poging. Kijk en hier slaat hij de plank volkomen mis. Het lost enorm op in letterlijke zin en zijn vonnis is hiermee getekend. Als hij er aan het eind van de week nog zit dan heeft hij gewoon nog even uitstel van executie omdat wellicht de vergadering voortijdig werd afgebroken voor meer belangrijkere zaken, maar gaan zal hij.
Het is schudden en beven in de partij van Geert. Het is geen Geer en Greetje van YouTube die zijn papegaai weer tot de orde moet roepen. Het is een verkeerd akkoord op de verkeerde gitaar. Het is fingerstyle zonder bevrediging.