Boodschap arts komt niet over.
Boodschap arts komt niet over. Een arts die smijt met getallen en waardes van bloed dan wel suiker kunnen het helemaal schudden.
Vaak komt de patiënt voor geruststelling en dat is eigenlijk het enige wat blijft hangen. Het valt wel mee, moet een tijdje wat pillen slikken. Iets meer bewegen zei de dokter. Pillen kan ik morgen ophalen. Over een tijdje weer bloedprikken. Waarom? Ik weet het niet. Shit, ben ik vergeten te vragen wat ik met dat bultje op mijn zak moet.
We zijn 10 minuten binnen en komen met niks naar buiten. Niks concreets, niks wat je thuis kan vertellen, tenminste als je dat wilt vertellen.
Nu mag je tegenwoordig het gesprek met je arts opnemen, om het later nog eens terug te horen. Is natuurlijk makkelijk te doen met een apje op je smartphone. Wat minder makkelijk voor ouderen die dan met hun cassettedeck moeten zeulen.
Vaak bereiden patiënten zich ook niet voor. Ze gaan als een mak lammetje naar de arts die dan maar aan je neus moet zien wat je mankeert.
De arts moet luisteren en kijken en natuurlijk ook je dossier goed bestuderen. Die van mij doet dat meestal onder het consult niet echt relaxt. Haar blik continue gericht op haar desktop terwijl ik vertwijfeld wijs naar de bult op mijn voorhoofd.
“Tja, ik zie hier dat u een zalfje heeft gehad tegen zonnebulten en ook nog wat gevoeligheidspilletjes”.
Fijn, maar dat hoef ik echt niet te weten, met twee vingers wijs ik naar de bult.
Is gewoon een vetbult zegt ze zonder uit haar stoel te komen. Natuurlijk ben je dan gerustgesteld ondanks je ervaring die je had bij het in de kist kijken van je buurman. Mijn buurman van twee meter die als een dwerg in zijn kist lag en een fucking enorme bult op zijn voorhoofd had die ik nog nooit eerder bij hem had gezien. Geschrokken sis ik naar mijn vrouw ” zie je dat, zie je die bult”, mijn vrouw heeft het niet zo op lijken in een kist dus die heeft echt niet gekeken. Nou ik wel en even later spreek ik mijn andere buurman die veel contact met de overledene had. Tja het ging eigenlijk wel goed met hem, prevelt hij, maar ineens begon die bult enorm te groeien en toen was het snel gebeurd.
Alle reden voor mij om een afspraak met mijn arts te maken, maar die kwam niet verder dan zomerbulten en een vetbult.
Raar, maar toch was ik gerustgesteld. Een dokter heeft altijd gelijk, maar eigenlijk stopte ik gewoon mijn kop met bult in het zand.
Mijn verhaal schetst alleen maar de emoties die kunnen spelen bij een bezoekje aan een arts. Een arts zou hier veel meer de regie in moeten voeren. Niet wachten op de taboes, maar de taboes uitspreken, benoemen. Desnoods zelf aantekeningen maken of zorgen dat een patiënt dat zelf kan doen.
Wacht niet af maar gooi je kantoor open en benader de patiënt als je gelijke en niet als een hompje verzekerd vlees.
Een arts die mij n.a.v. mijn bult zou durven vragen hoe het met de seks ging verdient een 10.
Opnemen van een gesprek is goed maar soms te veeleisend voor een patiënt. Laat de arts zijn vakmanschap inzetten op de manier die voor de patiënt te begrijpen is en zorg dat je de patiënt laat herhalen wat er gezegd is en wat de adviezen waren.
De kwaliteit van een arts zit niet in zijn opleiding maar in zijn ervaring en lef om zijn eigen kwetsbaarheid uit te spreken.
Hoe het zit met die bult?
Hij zit er nog, zal wel meegaan in mijn kist.
Boodschap arts komt niet over, maar stelt de patiënt vaak wel gerust.
![Op dokters advies Op dokters advies](http://www.linkelinks.nl/wp-content/uploads/2016/06/Op_dokters_advies.jpg)