Braboneger neemt wraak
Lokaal nieuws uit Brabant kan heel grappig zijn vindt Linkelinks.
Wie is de Braboneger? Steven Brunswijk is de Braboneger en voelt zich genaaid door Facebook. Linkelinks is het nu al met deze Braboneger eens want naaien doen we allemaal op Facebook. Maar goed, wat is er nou aan de hand? FB (Facebook) heeft een bericht van de Naaibrabo verwijderd omdat dat bericht discriminerend zou zijn.
In het bericht gebruikte hij het woord Brabonegerzoen. Wat is daar nu mis mee piept de Brabopieper.
Hij heeft gelijk.
Wat is daar nu mis mee? De Brabopositivo legt uit dat hij het woord neger nooit negatief gebruikt. Er is niks mee met het woord neger. Neger betekent “donker”.
Linkelinks denkt toch dat als je een donker brood wilt kopen bij de bakker dat hij ietwat vreemd zou opkijken als ik een negerbroodje zou bestellen.
Brunswijk die vanuit zijn eigen redenatie gewoon een “neger” is te noemen krijgt vanuit eigen “donkere” kring negatieve reacties. Hij snapt daar echt helemaal niets van.
Mensen oordelen te snel, volgens Steven “Bruinwijk”, “Donkerwijk”, “Negerwijk”, whatever. Steven voelt zichzelf een “trotse” neger. Volgens hem zijn er zelfs commercieel geïnteresseerden die de Brabonegerzoen in productie willen nemen.
Linkelinks heeft eerlijk gezegd liever een “tongende Poes”.
De Brabonegerzoen gebruikt de cabaretbrabo voor zijn theaterprogramma.
Dat ze in Belgïe negerzoenen “negerinnentetten” noemen ziet de “Brabosukkel” als een goed voorbeeld om zijn gelijk te halen.
Linkelinks kan zich er niet over druk maken en ziet de Braboneger vast wel bij de premiere van zijn theaterprogramma in Tilburg.
Als alles blank was, waren mensen weer gaan zeuren dat het nooit eens iets zwarts was. Het is nooit goed. Wat is er nou mis mee als negers genoemd worden in een product?
Niks mis mee, ligt voor sommigen wat gevoelig. We hebben het ook over “blanke lak”., “witte vloed”. Wellicht dat het woord neger associaties oproept met de onderdrukking van mensn met een donkere huidskleur. Negers werden uitgebuit en als slaven verhandeld. Een “zwarte” bladzijde in onze bijna “hagelwit” verleden.