Gemeenten twijfelen over detacheringen.
Gemeenten twijfelen over detacheringen. De meeste mensen met een arbeidshandicap komen aan het werk via detacheringen. De brancheorganisatie Cedris komt tot deze conclusie na een monitor die zij hebben gehouden. Er werken een kleine 37000 Wsw-ers bij reguliere werknemers een kleine 30000 daar van werkt via een detachering. Volgens Cedris toont dit aan dat detachering een goed instrument is om mensen aan het werk te krijgen. Veel van de gemonitorde bedrijven geven aan dat hun gemeenten mensen gaan detacheren. Het gaat dan om ongeveer 60% een aantal van 30% geeft aan dat er binnen hun gemeente nog geen besluit over genomen is.
Job Cohen de voorzitter van Cedris geeft aan dat hij zich daar zorgen over maakt. Omdat niet alle gemeenten op dezelfde lijn zitten zal er geen dekkend netwerk van bedrijven zijn die deze doelgroep kunnen detacheren. De mogelijkheden voor deze mensen worden dan ook kleiner.
In Groningen is men helemaal gestopt met detacheren . Vreemd want tot nog toe blijkt, dat juist sociale werkbedrijven voor het grootste aantal Wsw- detacheringen zorgen gekoppeld aan de zogenaamde baanafspraken. Cedris vindt dat deze cijfers toch echt wel aantonen dat het instrument detacheren een belangrijke troef is voor het slagen van de baanafspraaak.
De doelgroep heeft behoefte aan zogenaamd “beschut” werk. Het zijn mensen die niet bij de reguliere werkgevers aan de slag kunnen. Het blijkt dat het aanbieden van dat beschutte werk niet echt van de grond komt.
Teleurstellend is het feit dat er slechts 205 aanvragen zijn gedaan bij het UWV voor het verkrijgen van de indicatie “beschut“. Gezien het streef getal van 30000 over een fiks aantal jaren kun je stellen dat het streefgetal niet gehaald gaat worden.
Gemeenten twijfelen en hebben nog geen besluit genomen. Er bestaat ook twijfel of er bij verschillende sociale werkbedrijven wel beschut werk komt. In gemeenten waar wel een besluit is genomen om beschut werk te leveren blijven de plaatsingen ver achter bij de gestelde doelstellingen.
Credis geeft aan dat de aarzeling bij de gemeenten mede wordt ingegeven door de onzekerheid aangaande de financiering.
In hoeverre deze twijfels van invloed zijn op het uiteindelijk verkrijgen van een plek op de arbeidsmarkt is niet bekend, maar lijkt voor de hand te liggen. (red. Linkelinks)
Jammer, als gemeentes niet meedoen op een bewezen goed instrument. Als ze meer zouden samenwerken (ik doe jouw thuiszorgindicaties, doe jij dan mijn detacheringen van arbeidsgehandicapten, etc.) zou hun toenemende taakbelasting toch uitermate hanteerbaar blijven.