ICT weg er mee
Als iets niet goed gaat op ons werk dan wordt er al snel geroepen dat ligt aan de ICT.
ICT lijkt soms wel het pispaaltje te worden van menselijk falen.
Soms ligt het niet aan de ICT maar aan het gebruik van de ICT en nog veel erger wat we voor de ICT over hebben.
Het impliceren van nieuwe automatiserings software staat en valt met het voortraject. Het voortraject is iets waar veel bedrijven en ook ministeries liever niet teveel aan uitgeven.
De gebruiksvriendelijkheid staat vaak op de laatste plaats terwijl de vraag om nieuwe software van juist daar uit geboren worden.
Gaandeweg ontdekken de eindgebruikers problemen die dan op een zeer kostbare manier met zogenaamde work arounds min of meer hersteld moeten worden. Je kan het ook gewoon uiteindelijk spaghettie programma’s noemen.
Wellicht dat ook de spoorwegen hier last van hebben. Er wordt steeds meer van het spoorwegnet wordt verlangd en je merkt dat hun kwetsbaarheid navenant toeneemt.
De bekende blaadjes op de weg blijkEn al te kunnen leiden tot enorme dure vertragingen.
Met een stalen gezicht melden de verantwoordelijken bij een code oranje weersverwachting dat ze met een aangepaste dienst gaan rijden, uit ….. Voorzorgsmaatregelen. Tja, dan heb je wat mij betreft de handdoek al in de ring gegooid.
Een wisselstoring leidt tot verschrikkelijke vertragingen en men haast zich om te verklaren dat er een ICT probleem is.
Geloof me een ICT probleem is pas een probleem als je hem ook zo benoemt, maar dat zegt dus helemaal niets.
Misschien dat dat een ICT probleem het menselijke falen juist ontbloot, maar dat we daar gewoon geen zin in hebben.