Ik heb een vraag
Ik heb een vraag. Je kan van alles onderzoeken dus ook hoeveel tijd het duurt voordat er een antwoord op een vraag komt van de gemeente.
Let wel het gaat hier om vragen die raadsleden stellen aan de gemeente.
Het Utrechtse raadslid Queeny Rajkowski heeft dat onderzoek gedaan mede omdat ze wilde weten wat de beantwoording van vragen zou kosten. U snapt het al, aan alles hangt een prijskaartje. 2016 moeten we goed beginnen vandaar dit zeer interessant onderzoekje.
Wat betreft de kosten kon de gemeente niet echt behulpzaam zijn, maar wonder boven wonder konden ze wel duidelijk maken hoeveel uur de gemeente kwijt was aan de beantwoording. We hebben het dan over schriftelijke vragen, mondelinge vragen blijven buiten de scoop omdat die meestal beantwoord worden met “we belluh”.
Gemiddelde tijd bedraagt 22 uur. Niet manuren maar ambtenaren uren. We hebben het dus niet over de totale periode en al helemaal niet over de kwaliteit van de beantwoording. Het antwoord kan wellicht na een jaar op je tafel liggen, maar dan zijn de werkelijk besteedde uren gemiddeld 22.
Het onderzoek laat verder zien hoeveel vragen er werden gesteld. In 2015 werden er in totaal 203 vragen gesteld. Niet verbazend is het gegeven dat D66 de meeste vragen stelde gevolgd door Groenlinks en de Pvda en de CDA. Als je het zou toespitsen op raadsleden dan kwamen de meeste vragen van het raadslid van de Partij voor de Dieren. Ja, de PvdD heeft in Utrecht maar 1 raadslid.
Vaak worden vragen gesteld door meerdere raadsleden, inclusief dat gegeven zou het gaan om 330 vragen.
Een snelle berekening door raadslid Queeny, uitgaande van 22 uur als gemiddeld, levert 4466 uren op voor de Utrechtse ambtenaren. Nog verder uitgebeeld betekent dat 2,5 mensjaren.
Utrecht geeft aan niet te weten wat de kosten zouden zijn en dat is begrijpelijk, maar je kan je wel beperken tot slechts de manjaren en een gemiddeld netto uurloon.
De nietjes, papier, lijm, stroom, ziekteverzuim, verlof, koffie, rookpauze, internet en als laatste het toilet en prullenbak niet meegerekend komt dat op een slordige
50000 euro netto! Gelukkig kost Linkelinks niks.
Wat het doel is van het onderzoek wordt niet duidelijk en zoals al eerder opgemerkt zegt het niets over de kwaliteit van het antwoord.
Nog veel erger wordt het als je als burger een vraag stelt aan ambtenaren. Een vraag die Linkelinks als burger stelde aan een gemeenteambtenaar in Utrecht aangaande het leerlingenvervoer duurt al meer dan 2 maanden. Productiviteit is matig te noemen, inhoud ronduit bedroevend.
Helder in de casus van Linkelinks is, dat ambtenaren zelf niet op de hoogte zijn van hun eigen regelgeving laat staan beschikken over parate kennis.
Nog schrijnender is het gevoel dat je vraag gewoon wordt vergeten, ondanks herhaaldelijke verzoeken om beantwoording.
Ik heb een vraag geeft dus een duidelijk antwoord.Genoeg gepraat en geschreven, dat kost alleen maar tijd.
Bedroevend en dan te bedenken dat gemeenten nu de zorg ‘beter’ kunnen bepalen voor hulpbehoevenden en er nu al twee jaar over doen om ‘keukentafelgesprekken’ met hulpvragers en -hebbers te voeren. En dan nog niet bijtijds aanleveren aan SVB.
Misschien moet Linkelinks de gesprekken maar houden