Jeugdzorg mij een zorg

Jeugdzorg mij een zorg lijkt een waarheid als een koe. Kinderen door de overheid uit huis geplaatst lopen meer risico aangaande seksuele misbruik dan kinderen in hun eigen gezin.

Te triest voor woorden en zo ongelooflijk. Natuurlijk lopen er prima hulpverleners bij de jeugdzorg en zijn er fantastische pleeggezinnen, maar elke misbruik is er eentje teveel.

Ongelooflijk als je ziet waar de mens toe in staat is en waar we schijnbaar met gemak ons geld voor neerleggen.

We sturen bevoorradings-raketten de lucht in, maar zijn niet in staat om het probleem van misbruik beter te controleren. We zijn zelfs in staat om het te zien en toch niks te doen. Tja, dan gaat het echt niet werken. Kinderen moeten optimaal beschermd worden en er is wat mij betreft geen excuus voor deze slappe vertoning. Wij halen de kinderen uit hun gezinnen en gaan er van uit dat het dan beter zal gaan, het tegendeel blijkt dus ook mogelijk.

Jeugdzorginstellingen die geen adequaat antwoord hebben op deze problematiek en een onderzoek die zegt dat het bijna niet anders kan.

Flikker de handdoek maar in de ring zou ik zeggen.

Het onderzoek betreft de periode 1945 tot nu.

De meeste meldingen betreffen misbruik tussen jongeren onderling. Wat mij betreft is dat een open deur.

Zorginstellingen weten dat zelf ook, maar lijken niet bij machte het probleem goed aan te pakken.

Ben benieuwd welke excuses naar voren worden gedragen. Wat mij betreft is hier geen excuus voor. Kinderen zijn nog verder beschadigd, dat verdienen ze niet.

Zonder te overdrijven denk ik dat deze kinderen (slachtoffer en dader) grote kans lopen met justitie in contact te komen en uiteindelijk in een gevangenis komen, waar de zoveelste psycholoog een diagnose probeert te stellen.

Excuses zijn wat mij betreft het minste wat je kan doen. Zorg dat je investeert in goede zorg en trek misbruik uit het taboe. Als je als professional weet dat er zoiets gebeurd en je doet niks dan ben je net zo schuldig als de misbruiker.