Partner kankerpatiënt kan hulp niet betalen.
Niemand zal ontkennen dat een partner van een kankerpatient het zwaar heeft te verduren.
Niet alleen fysiek in relatie tot eventuele verzorging maar zeker ook psychisch.
De ziekte kent vele vormen van ondergaan en dat proces wordt intens meebeleefd door de partner.
” De kanker gaat ook in je relatie zitten” klinkt misschien hard, maar is wat veel partners aangeven.
Niet dat de relatie kapot gaat, maar de ziekte en nog meer het proces voeren de boventoon in het leven van beide.
Het blijkt nu dat psychologische hulp uit het pakket is geschrapt.
Sinds 2013 is het zogenaamde aanpassings stoornis, waarmee gedoeld wordt op heftige psychologische reacties na een traumatische gebeurtenis uit het verzekeringspakket verwijderd.
Kort gezegd ” je betaalt zelf maar om je ellende op te lossen”
Rationeel misschien een logische gedachte maar ethisch gezien een regelrechte blunder.
Noodzakelijke hulp kost de partner op die manier 100 euro per uur.
Iets wat velen niet kunnen betalen.
Eigenlijk weer een voorbeeld hoe Nederland omgaat met zijn bevolking. Bezuinigingen zijn de drijfveer om onze goed opgezette zorg verder uit te hollen. Het fundament van ethiek, lees zorg voor de andere wordt aan de wilgen gehangen en partners van kankerpatienten zullen hun heil ergen anders moeten zoeken.
Als wij dagelijks een rouwstoet voorbij zien komen op de A2 van overleden kankerpatienten zegt dat net zoveel als de ellende die nabestaanden nu hebben en vooral voelen van de vliegtuigramp.
De mate van ellende kun je niet meten of tegen elkaar afzetten, maar de ellende die soms in dit landje wordt veroorzaakt door zogenaamde bezuinigingen is meer dan schrijnend.