Politieke partijen naderen armoedegrens
Politieke partijen naderen armoedegrens. PvdA, VVD en het CDA lijken langzaam af te stevenen op de bedelstaf. Bestuursleden van de partijen geven aan dat het kritische punt wordt bereikt.
Hoe kan dat nou?
Eigenlijk heel simpel. De partijen hebben last van het teruglopende aantal leden en het naar beneden bijgestelde subsidie.
Wellicht de straf voor hun slechte beleid. Beleid dat hun eerst zo trouwe leden hebben weggejaagd. Hoe minder leden, hoe minder subsidie. Hoe meer meer mensen in de tweede kamer zitten hoe meer subsidie.
Nu we het toch over het zitten hebben, soms zit er bijna niemand in de Tweede Kamer. Vol in beeld op Politiek 24 maar bijna helemaal leeg. De kijkers krijgen het idee dat de besproken onderwerpen niet echt interessant genoeg zijn voor de heren en dames. Natuurlijk is dat niet zo, maar de politieke partijen beseffen niet dat de camera registreert en dat er een beeld kan ontstaan bij de kijkers die niet echt in hun voordeel werken. Leden van de Tweede Kamer die meer op hun iPhone of iPad kijken dan naar de spreker die uit eigen werk voorleest.
Een bezoekje aan de Tweede Kamer bevestigt dat beeld en zie je de verveelde veel verdienende Kamerleden plichtmatig aanwezig zijn.
Moet er gestemd worden dan loopt de Tweede Kamer ineens vol en blijkt dat iedereen heel goed weet wat ze ook al weer moesten stemmen.
Verkiezingen naderen en de kas is bijna leeg. Het offensief kan beginnen met maar weinig geld maar vol met gebakken lucht en loze beloftes.
Een partij die failliet kan gaan, een politieke partij die zinkt. Uiteindelijk blijven de sterken over, de PVV hoeft niet te watertrappelen.
Het tij zal gekeerd moeten worden door Rutten, Samsom en Buma, het likken naar links en rechts heeft de leden weg gejaagd.