Porosjenko ziet het helder
Porosjenko ziet het helder. Heel Nederland in rep en roer. We hebben nee gezegd. Nou ja paniek? Niet echt want de meeste van ons zijn lekker thuis gebleven en hebben opgewekt dan wel verdrietig het nieuws gevolgd.
Vanuit Tokio laat de Oekraïense president weten door te gaan met de omvorming van zijn land.
Waar hebben we nou eigenlijk tegen gestemd?
Hebben de politieke leiders wel op tijd gereageerd?
Hebben ze het referendum onderschat?
Porosjenko weet het zeker, zij gaan er vanuit dat de banden met Europa verder worden aangetrokken en dat de NEE van Nederland vooral een motie van ongenoegen is. Nederland stelt de macht van de EU ter discussie.
Eigenlijk allemaal oude koek. Hoe raar ook, maar het begon al te kriebelen bij de overgang van de gulden naar de euro. Opeens leek het er op dat we “genaaid” werden. Alles werd duurder. Het enige voordeel leek vooral dat je geen geld meer hoefde te wisselen als je binnen de EU reisde. Economische problemen in verschillende lidstaten, Griekenland, Spanje en ga zo maar door deden de mensen nog meer twijfelen. Nog erger we moesten telkens meer betalen om de verschillende zwakkere landen binnen de EU te houden.
De gemotiveerdheid om een “goed gevoel” te hebben bij een gezamenlijk Europa werd meerdere keren onder vuur genomen.
Onduidelijkheid in wat nu onze positie is binnen Europa, hebben we nog wel wat te zeggen?
Opkomende sentimenten in de trant van ” het zou veel beter zijn als we nog de gulden hadden” staken telkens meer de kop op.
De bedoeling van de EU was om landen dichter bij elkaar te brengen, maar dat lijkt dus juist niet te werken. De informatiestromen vanuit Brussel werden niet, dan wel slecht vertaald door de “lokale” politici en bestempelde juist het hij en zij. Dubbele boodschappen die nou niet zorgden voor een positief beeld.
Alles wat buiten “onze” landsgrenzen gebeurt in de EU lijkt ons niet te boeien, maar eerder te vermoeien en te frustreren. Alle ellende die op ons afkomt en nog gaat afkomen wordt op de rekening geschoven van het EU beleid en de laffe houding van dit kabinet.
Werk aan de winkel om hier weer een mouw aan te passen. Hoe kan er weer een eenheid ontstaan in Nederland? Wellicht door nog meer referenda?
Misschien wel goed om meer helder te krijgen waar Nederland nu eigenlijk staat, maar dan wel met een onderwerp wat hout snijdt.