Twee vingers in de doos
Indonesië het land van de duizenden eilanden en mooie vruchtbare gronden.
Het land waar de VOC groot is geworden. Waar ook Nederlanders hebben getracht hun stempel achter te laten.
Het land wat zijn jonge meiden controleert op haar maagdelijkheid. De zogenaamde tweevingertest laat niets aan de fantasie over. De controle van de feestdoos door vertegenwoordigers van overheid en misschien ook wel godsdienst lijkt een nogal macabere cito plustoets voor meiden op de middelbare school. Haal je de vingertoets niet dan kun je een examen wel vergeten. Deze toets heeft als doel jonge meiden te redden van de prostitutie dan wel seks te hebben voor het huwelijk.
De kunst en kunde van een tweevingertest is meer dan verwerpelijk.
De omstreden test lijkt ingegeven door gedachtes die alleen maar ontsproten kunnen zijn uit de hersenpan van een gefrustreerde.
De test is niet nieuw en wordt al tijden toegepast bij de politie.
Een vrouw met een “beroerde ” doos zal niet worden toegelaten worden tot de maagdelijke niet corrupte politie.
Deze hypocriete instelling is zeer verwerpelijk en zeer vrouw onvriendelijk.
Het constateren van een tweedehandse gleuf door middel van twee vingers is op zich al het overtreden van een fysieke grens. Diezelfde jongens kunnen wel examen doen om dan later weer eventueel gleuven te controleren vanuit een schijnbaar wettelijke kader. Nog mooier wordt het als blijkt dat jongens hun leuter te pas en te onpas in elke willekeurige gleuf ongestraft mogen manifesteren.
De man blijkt voor de zoveelste keer de thermometer van de mogelijkheden voor vrouwen.
De dag dat er “leden” worden verwijderd bij mannen/jongens die zich vergrijpen terwijl ze zelf geacht worden de zogenaamde wet te kennen zal een ander licht werpen op de “beroerde doos” van de jonge Indische meiden.
Hoe je het ook wendt of keert, aan het einde van bijna elk lid vind je een enorme eikel.