Campagne 3-Recht(s) of Link(s)
CAMPAGNE (3) – RECHT(S) OF LINK(S):
De Nederlandse Orde van Advocaten heeft voor de vierde keer de verkiezingsprogramma’s van de meeste politieke partijen (de belangrijkste achttien) door een aantal van haar juristen en wetenschappers laten doorakkeren op de zogenoemde rechtstatelijke toets. Kortom, hoe strijdig zijn de huidige verkiezingsbeloften met de gangbare wetgeving. En dat dan veelal zonder veranderende wetgeving voor te stellen, dan wel dat het onmogelijk is wetgeving te veranderen.
De vorige keer kregen zeven van de veertien bekeken programma’s een onvoldoende. Nu gaat het om tien van de achttien onderzochte verkiezingsbijbeltjes.
Niet onverwacht blijkt dat veel partijen binnen de anti-migratieplannen over de toegestane huidige wetgevingsstreep gaan (o.a. VVD, CDA, NSC, PVV, BBB, FvD, BVNL, JA21, SGP).
Denk daarbij niet alleen aan de omgang met asielzoekers, maar ook aan zwaardere straffen, en het ronduit discrimineren van hele bevolkingsgroepen. De Olympische medaille gaat naar JA21 van de heer Eerdmans met zeven wettelijke onmogelijkheden (de heer Eerdmans verkoopt zijn beloften toch als ‘haalbaar en uitvoerbaar’ – niet dus).
Maar de échte gouden medaille gaat naar de Socialistische Partij (SP) die geen onwettige voorstellen doet. Zij hebben hun leven gebeterd ten opzichte van de vorige kamerverkiezingen.
Die zwaardere strafoplegging gaat ondermeer over hogere minimumstraffen. Dat gaat niet zomaar, de strafmaat moet in verhouding tot het delict staan. Dat werd al eerder als kritiek gegeven bij het plan van hogere verkeersboetes. Een denkbeeldig voorbeeld: een winkeldiefstal waarbij een taakstraf van zo’n vijf uren zou worden opgelegd, staat dan niet in verhouding tot een snelheidsovertreding van enkele kilometers waarbij € 500,00 boete wordt opgelegd. De rechter is degene aan wie wij in Nederland de minimale strafmaatbepaling en de strafmaat in verhouding tot andere straffen hebben toegekend. Niet de politiek!
Hetzelfde geldt de verkiezingsbelofte van CDA en JA21 om voor zwaardere criminelen een straf op te leggen van lange en/of eenzame opsluiting. Dat staat op gespannen voet met een menswaardige behandeling die in wetten en verdragen is vastgelegd.
De VVD wil het aantal advocaten voor verdachten die in de Extra Beveiligde Inrichting (EBI in Vught) verblijven beperken. Dat tast het recht op de eigen verdediging aan.
En Forum wil een verbod op wat zij propaganda voor LHBTIQA+ noemen op scholen en de omroepen. Dat is ronduit strijdig met de vrije meningsuiting. Dat de heer Baudet, bij een vraag over non-binair zijn, reageert met dat hij niet weet wat het is, zij hem dan vergeven (hij kent alleen mannetjes en vrouwtjes!).
De ChristenUnie wil geen wettelijke regeling van meerouderschap, draagmoederschap of oprekking van abortus en euthanasie, hetgeen de rechtstatelijke vrijheid van anderen beperkt (onvrijheid van geen of andere godsdiensten).
De grensoverschrijdende plannen van D66 en Volt om haatzaaiende organisaties en ondemocratische partijen te verbieden is onuitvoerbaar door een ‘grenzeloze’ meetlat: hoe haatzaaiend of ondemocratisch moet je zijn en hoe stel je dat dan vast?
En wat te denken van de Partij voor de Vrijheid (PVV) die korans, moskeeën en Islamistische scholen wil verbieden (zit in het DNA van de PVV, aldus de heer Wilders), regelrecht in strijd met de vrijheid van godsdienst; en vrijheid is nog wel een deel van hun naam, maar een deel van die vrijheid voor anderen willen zij uit de grondwet halen?
En laten we niet vergeten dat de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) vooraf aan deze campagne alle politieke partijen heeft gewezen op het niet zonder toestemming gebruik mogen maken van cookies om kiezers te (blijven) bestoken met hun filmpjes. Enkele partijen (BBB, SGP, FvD en Volt) hebben zich daar niets van aangetrokken. Sommige hebben zelfs voordat de toestemmingsvraag op je scherm verschijnt al cookies geplaatst. Andere deden dat ook bij een nee-antwoord, om potentiële kiezers met meer van hun (on-)smakelijke berichten te bestoken.
Samengevat wordt met onwettelijke voorstellen én gedrag het vertrouwen van de burger in een (toekomstige) regering en politiek niet versterkt, maar juist nog verder beschadigd. Is dat dan die beloofde nieuwe bestuurscultuur!
Auteur:
Guus