Discriminatie homo integratie in het slob
Discriminatie homo integratie in het slob.
Dat de homo-integratie in Nederland nog lang niet voltooid is, is genoegzaam bekend. Potenrammers leven zich graag uit op (vermeende) homo’s van beiderlei kunnen. Uiteraard liever als groep er tegen aan, want in je eentje ben je als homofoob kwetsbaarder voor een terug- of tegenslag!
Maar vooral internationaal is het leven als homo geen pretje.
In oktober 2019 kondigde de Oegandese minister van Ethiek en Integriteit (???) aan dat de regering praktiserende homo’s de doodstraf wilde opleggen. Dat is uiteindelijk niet doorgegaan, maar je kunt op je andere geaardheid dan de hetero-standaard nog steeds levenslang krijgen. Tenminste als je daarvoor niet op straat vermoord wordt door homofobe types die zich mede door de regeringsplannen gelegitimeerd voelen straffeloos het on-/recht in eigen hand te nemen.
Turkije is ook voor verbetering vatbaar. Een Gay Pride organiseren, laat staan eraan deelnemen, is al uiterst riskant. De overheid grijpt dan keihard in. Homo integratie in het slob.
Op het documentairefestival IDFA wordt dit jaar de film ‘Welcome to Chechnya’ van David France vertoond. Onderwerp is Rusland en vooral Tsjetsjenië, waar al jarenlang een stelselmatige jacht op homo’s wordt gevoerd met martelingen en verdwijningen als uiterst triest resultaat.
De Egyptische mevrouw Sarah Hegazy werd – als activiste voor homorechten – in de gevangenis zelfs gemarteld, vluchtte later naar Canada en maakte een einde aan haar leven.
En zo barst het van de landen die seksuele geaardheid een dankbaar onderwerp van sadistisch overheidsgeweld maken en daarmee vaak ook burgers hun gang laten gaan in het mishandelen tot doden van die, soms vermeend, anders geaarden. De wijze waarop die overheidsdienaren hun slachtoffers bewerken is haast niet voor te stellen, maar pijn en vernedering zijn daarbij sleutelbegrippen die in onvoorstelbare praktijk worden gebracht. Homo integratie in het slob
In Nederland kennen we inmiddels de opstelling van één van de ministers van onderwijs, de heer Slob (Christen Unie), die – als we degene die lekten naar de media mogen geloven – kennelijk door collega-ministers tot de orde geroepen moest worden in zijn goedkeuring dat scholen in het bijzonder onderwijs (in dit geval: reformatorisch), vanuit hun Christelijke naastenliefde de ouders van die tere kinderzieltjes een verklaring (nota bene een ‘identiteitsverklaring’) lieten ondertekenen dat homo’s verkeerd (?!) zijn.
Maar nee, zeggen die scholen, dat staat niet in de verklaring. Even opgezocht: de huidige verklaring omvat acht pagina’s. In de concretisering van de tien geboden staat aangegeven: ‘6. We behoren de medemens lief te hebben als onszelf.’ en ‘7. Seksualiteit heeft in de Bijbel te maken met het vormen van een onverbrekelijke verbintenis in een huwelijk tussen één man en één vrouw, en krijgt in het licht hiervan een plaats. ….. Deze seksuele moraal betekent dat de huwelijksrelatie geëerbiedigd wordt. ….. Ook in ons uiterlijk laten wij het in de schepping gelegde onderscheid tussen man en vrouw tot uitdrukking komen.’
Ja, dat is wel even andere koek. Homo-zijn wordt niet alleen impliciet afgewezen, maar zelfs verboden. Geen seks voor het man-vrouw-huwelijk, en andere vormen van relaties zijn ook niet toegestaan.
Hoe ziek en vernederend voor de leerlingen, die al weten dat ze homo zijn of daar nog aan twijfelen. Homo integratie in het slob
Misschien moeten de reformatorische kerken (aan hervorming toe?!) in hun oneindige wijsheid en zuiverheid eens bij hun God aankloppen en vragen hoe het kan, dat er kennelijk toch een foutje in diens schepping van Adam en Eva is geslopen! Werk aan de winkel voor deze minister van dit beschaafde land. Hoe heet u? Slop of Slab of Slappe Slob?
Auteur: Guus
Slob preekt Larie…