Een burg te ver

 

Een burg te ver

 

Hoe we in Nederland omgaan met asielzoekers is bewezen erbarmelijk, al is dat niks nieuws onder de zon. Tegen alle adviezen in werden de opvangvoorzieningen na de hausse aan vluchtelingen in 2015 weer afgestoten en afgebouwd, en dat ondanks alle adviezen om dat niet te doen. Ervaringen uit het verleden gaven namelijk de garantie voor de toekomst dat een toename van de asielaanvragen in Nederland zich zou herhalen.

 

Daarmee was de volgende opvangcrisis al geboren en manifesteerde dit zich in vluchtelingen die buiten moesten slapen bij het aanmeldcentrum in Ter Apel. Zelfs Artsen zonder Grenzen moest een deel van de gezondheidszorg aan deze vluchtelingen op zich nemen, omdat de centrale en lokale overheden hier niet toe in staat bleken. Een burg te ver

 

Maar ronduit misdadig is het handelen van staatsecretaris van Justitie en Veiligheid, de heer Eric van der Burg, verantwoordelijk voor migratie, om vanuit de VVD-wens – maar met volle instemming van de andere coalitiepartijen CDA, D66 en Christen Unie – de instroom van asielzoekenden te verminderen: de asieldeal.

In zijn oneindige wijsheid besloot deze staatssecretaris om de gezinshereniging van erkende vluchtelingen op te schorten. Met deze zogenoemde nareisbeperking van gezinsleden van een statushouder beoogde het kabinet tijd te winnen, met als argument: er is een gigantisch woningtekort. Pas als de statushouder een woning zou bemachtigen zouden zijn gezinsleden mogen nareizen, met een maximum termijn van 15 maanden. Een burg te ver

 

Van meerdere kanten binnen zijn ministerie van Justitie en Veiligheid en van allerlei juridisch deskundigen werd al direct bij het bekend worden van deze beperking gesteld dat deze, op grond van nationale en internationale wetten en verdragen, juridisch geen stand zou kunnen houden. Voor de heer Van de Burg was dat geen steekhoudend verhaal, immers deze wetteloze maatregel was het enige wat hij in zijn tomeloze creativiteit kon bedenken. Meerdere rechters (Amsterdam, Arnhem en Middelburg) hebben deze beperking van de gezinshereniging onwettig verklaard, maar ook dat was geen signaal om de maatregel van tafel te halen.

 

Sterker nog: de heer Van der Burg probeerde eind december 2022 de vonnissen van de rechters te laten schorsen tot een uitspraak in hoger beroep zou zijn uitgesproken. Maar 11 januari 2023 besloot het kabinet toch om de nareisbeperking uit te stellen ‘om nodeloze procedures te voorkomen’. In het hoger beroep van de landsadvocaat (u weet wel die frauderende Pels Rijker met die verziekte arbeidsverhoudingen) pleitte de regering voor opschorting van de wet vanwege de grote toestroom van asielzoekers, en het kabinet wilde het handelen in strijd met het folterverbod van artikel 3 van het mensenrechtenverdrag van Europa voorkomen. Hoe nobel!!! Dus schort de wet maar op en we kunnen weer verder.

 

En dat terwijl we wel in staat blijken vele Oekraïners op te vangen (gelukkig!) en extra aangeboden opvang door de Stichting INLIA voor de meest kwetsbare asielzoekers bij Ter Apel meermalen door het ministerie werd afgewezen (waar zij later excuses voor aanbood). Een burg te ver

 

Zelfs een medewerker van de Immigratie- en NaturalisatieDienst (IND) gaf er publiekelijk de brui aan, omdat hij het onbegrijpelijk vond dat de IND medewerking zou geven aan een onwettige maatregel! Het kabinet gokt met mensenlevens en de fundamenten van de rechtsstaat, aldus de ontslagnemende IND-medewerker. Daarmee toont deze ambtenaar meer ruggengraat dan de eerst morrelende maar daarna toch instemmende coalitiepartijen D66 en CU.

 

Ook de Raad van State heeft de maatregel van staatssecretaris Van der Burg volledig afgeschoten vanwege strijdigheid met de Gezinsherenigingsmaatregel, de Vreemdelingenwet, Europese richtlijnen en internationale verdragen.

 

Hiermee ging de regering Rutte IV dus de rechtstaat te lijf, net als bij de toeslagenaffaire en de daarbij loos gebleken belofte van een nieuwe bestuurscultuur.

Nog even en we schorten het wettelijk recht op een bijstands- of AOW-uitkering op, omdat het financieringstekort te hoog is opgelopen.

Ook al denkt Rutte IV daar anders over: Nood Breekt Nog Steeds Geen Wet!

 

Auteur: Guus.