Glijden met Poetin 1 – Onze leiders
Glijden met Poetin
De heer Vladimir Poetin, de Russische president, heeft zijn ambities nooit onder stoelen of banken gestoken. Zijn machtswellust was en is nog steeds groot. De bevrediging bleek eerst door de moorden in eigen land en daarbuiten van opposanten en journalisten, waarvan de onderzoeken – als ze ooit werden gestart – nooit zo zijn afgerond dat de werkelijke moordenaars werden opgepakt.
Denk aan de vergiftigingen van de oud-militair Sergei Skripal en zijn dochter Joelia in het Engelse Salisbury. En de heer Vladimir Kara-Moerza, een Russische oppositiepoliticus, is al tweemaal vergiftigd (mei 2015 en februari 2017) maar overleefde. Poetin-opponent Boris Nemtsov werd in februari 2015 op een brug in Moskou doodgeschoten (onderzoekscollectief Bellingcat bewees met telefoon- en reisgegevens dat de FSB, de Russische geheime dienst, hier bezig was geweest). Nadat ze al een vergiftigingspoging had overleefd moest de Russische journaliste, mevrouw Anna Politkovskaja, er toch aan geloven toen ze in 2006 in een lift werd doorgeschoten. En Poetin-criticus, de heer Aleksej Navalny overleefde een vergiftigingspoging (belde zelf met de FSB en deed zich voor als FSB-collega en kreeg daarmee een bevestiging van het aandeel van de FSB), maar werd bij terugkeer naar Rusland uiteraard opgepakt en ver weggestopt. En dit is geen complete lijst. Glijden met Poetin
En het buitenland veroordeelde de buiten Rusland gepleegde moorden en moordpogingen en ging verder tot de orde van de dag, terwijl inmiddels het zo helder als glas was en is dat de heer Poetin niet bepaald brandschoon is.
Daarna en daarnaast werd die machtshonger van de heer Poetin concreet bij de inlijving van de Krim en de jarenlange strijd in Oost-Oekraïne, inclusief de neergehaalde MH17-vlucht. Maar de westerse leiders sliepen door.
Cyberaanvallen met een Russische oorsprong tot het hack van de dam is? Geen enkel probleem voor de landleiders in Europa en de Verenigde Staten.
Oja, en dan werkte de heer Trump ook nog lekker samen met de Russen om zijn tegenkandidaat voor de presidentsverkiezingen zwart te maken.
Velen hielden warme banden op temperatuur door bezoekjes aan de Russische heerser en aantoonbare dictator. Onze premier Rutte vond een pilsje met de heer Poetin bij de Olympische winterspelen in Sotsji (2014) geen enkel probleem (het gaat toch om de sport, maar ook sport en politiek gescheiden houden???) en sleepte onze koning en koningin er in mee. Als er geld te verdienen was, deed de heer Rutte graag mee en werden de wandaden van de heer Poetin niet ‘even’, maar ‘permanent’ vergeten. En wat te denken van onze minister van Buitenlandse Zaken, de heer Halbe Zijlstra partijgenoot van onze minister-president, bij de start van het kabinet Rutte III, die een natte droom kreeg van het idee om in de datsja van de heer Poetin een bijeenkomst te hebben bijgewoond, hetgeen een gelogen bewering bleek. De heer Zijlstra verdween volkomen terecht van het politieke toneel. Glijden met Poetin
En zo gleden vele wereldleiders, landelijke politici en vooraanstaande sportbobo’s uiterst soepel in de uitlaat van de heer Poetin.
De heer Poetin haalt ‘mensen vechten’ en ‘mensenrechten’ fors door elkaar. Maar gelukkig zijn er diplomatieke bemiddelaars die de partijen bij elkaar willen brengen. De heer Erdogan, president van Turkije, die de hele vermeende oppositie in de gevangenis heeft gegooid en die de in zijn land ontwikkelde en gefabriceerde drones levert aan Oekraïne – zou hij als neutrale bemiddelaar acceptabel zijn voor de heer Poetin? En de heer Bennett, de president van Israël, die menig resolutie van de Verenigde Naties naast zich neerlegt en het Palestijnse volk knecht tegen internationale regels in – zou hij eveneens zo’n geloofwaardige positie kunnen innemen om met gezag deze twee strijdende partijen tot een diplomatieke oplossing te bewegen? En dat terwijl alles er op wijst dat de heer Poetin door wil gaan met de oorlog en zich toch niet aan gemaakte afspraken houdt.
Ooit was er een historische Rus die zich opwerkte tot belangwekkend politiek figuur en later door diezelfde politiek als veroorzaker werd gezien van de toenmalige landelijke problemen en dat lijkt zich nu weer voor te doen. Een echte RAS-Poetin.