Kaboem met de babyboomers
Kaboem met de babyboomers
Het is weer raak. Dit keer besteedde ‘Eén vandaag’ een serie aan de babyboomers. En uiteraard mag heel slachtofferend Nederland zich afzetten tegen deze net naoorlogse generatie die alles verkracht heeft, van arbeidsmarkt, economie, asielcrisis, woningnood, tot klimaat en milieu (om maar een paar zaken te noemen die zich nu voordoen).
Als witte babyboomer ben ik dus, in de ogen van deze slechtziende en daardoor o zo makkelijk kritiek op anderen leverende individuen, de oorzaak van hun ongemak tot ellende. Ik woon in een te groot huis en moet plaatsmaken voor starters en gezinnen met kinderen, liefst in de vorm van een schenking van mijn ‘paleis’ om verder als dakloze zonder overheidssteun door het leven te gaan tot mijn laatste ademtocht. Kaboem met de babyboomers
Ook al heb ik geen kinderen, blijkbaar ben ik wel verantwoordelijk voor de problemen die de door andere babyboomers gekozen kinderschare lijdt aan inkomen, gebrek aan ontplooiing, huisvesting en toekomstig te verwachten lagere pensioen. En dat allemaal omdat ik nog steeds in leven ben en blijf door de vooruitgang in de medische wetenschap (helaas!). Daarom moet aan mij langer pensioen worden uitbetaald ten koste van hun huidig (pensioenpremiehoogte) en toekomstig (lagerpensioen) inkomen. Er wordt nog net niet de ultieme oplossing benoemd!
Dat ik ook meebetaald heb aan de pensioenuitkeringen van mijn ouders en hun generatie doet er even niet toe, want dat komt de generaties na mij niet uit. Zoals gezegd heb ik geen kinderen, dus geen kinderbijslag ontvangen, en zal, als ik zorg nodig zal gaan hebben, niet kunnen rekenen op enige ondersteuning van ontbrekende kinderen en zeker niet van hun kinderen. Zorgverleners zijn al jaren een schaars goed op de arbeidsmarkt en ook al heb ik het grootste deel van mijn arbeidsleven in de zorg (zij het indirect) gewerkt, dat maakt mijn rechten op zorgondersteuning (terecht) niet groter. Kaboem met de babyboomers
Nog nooit heb ik rechts gestemd op VVD, CDA of andere Christelijke partijen, en zeker niet op extreem-rechtse partijen als PVV, FvD, of aanverwante intolerante kiezersmagneten. Destijds heb ik nog PvdA gestemd als tegenwicht op die rechtse partijen, tot de PvdA met de VVD samen ging werken in de personen van de leidende heren Samsom en Rutte. Verder stemde ik nog wel eens op de SP, maar nu ook niet meer. En blijft – tot nog toe – alleen GroenLinks als meest acceptabel voor mij over om op te stemmen.
Die rechtse coalities, met enkele PvdA-toevoegingen, hebben allerlei besluiten genomen waar ik niets, maar dan ook echt niets van moe(s)t hebben. Hun rechtse besluiten hebben de huidige problemen veroorzaakt. En niet ik!
Maar waarom word ik daar dan verantwoordelijk voor gehouden? Omdat ik een babyboomer ben en die profiteren alleen maar en hebben nooit iets voor anderen gedaan. Aldus de mening van latere generaties, althans zo wordt de boodschap gebracht. Wij – na-boomers – tegen zij – babyboomers. Besparingen door mantelzorg en vrijwilligerswerk spelen totaal geen rol in de ogen van deze ontevreden criticasters.
Laten we wel wezen: zoals ‘Eenvandaag’ enkele aan het woord komende mensen zich laat afzetten tegen de babyboomers, alsof heel Nederland (met uitzondering natuurlijk van die babyboomers) zo zou denken, zo zijn de babyboomers ook een gemêleerde groep van individuen. Dus pas op, programmamakers, dat je niet meedoet aan die groepskenmerkende race van slachtoffers, die graag anderen de schuld toeschuiven.
Als mens zijn we belangrijk, ieder in zijn eigen positie en ieder in zijn of haar verscheidenheid aan kenmerken. Dé ‘babyboomer’ bestaat niet uit mensen met allemaal eenzelfde verantwoordelijkheid (zonder enige directe beslissingsbevoegdheid), net zo min als dat het geval is met de kritiek leverende post-babyboomers.
Is dit in de (te) ver geïndividualiseerde samenleving een laatste stuiptrekking van een groepscentrisme? En heet die nieuwe generatie nu baby-BOM-mers?
auteur: Guus