Lekker Klokkerellen

Lekker klokkerellen

Genoeg beschrijvingen van de rellen vanaf vorig weekeinde in meerdere grote plaatsen. Het gaat daarbij om een zeer divers samengestelde groep ontevredenen. Virusontkenners, bezorgde burgers over de negatieve sociale en emotionele effecten van de avondklok, complottheoretici, onvervalste relschoppers en ga zo maar door. Lekker klokkerellen.

Op televisiebeelden is te zien dat slachtoffers van het schoonvegen van hun demonstratieplek zich erover beklagen dat de politie zonder aanleiding tot actie is overgegaan. Daarmee negeren zij een paar zaken. In Amsterdam mochten zij bijvoorbeeld wel demonstreren, maar niet op het Museumplein. Dus als je dat wel doet, al is het onder de noemer van koffiedrinken, dan loop je zeer bewust het risico dat er gedonder kan komen. Voorts werd op de meeste plekken geen anderhalve meter afstand tot elkaar gehouden en werden daarbij evenmin mondkapjes gedragen. Dan draait dat op handhaving uit, en dat willen we ook als mensen zich niet aan de regels houden, met uitzondering als het henzelf betreft in deze situatie. Tot slot wordt, door de politie met zowel matrixborden – ja, ze waren goed voorbereid – als met megafoons opgeroepen te vertrekken omdat zij tot actie over zouden gaan om het plein vrij te maken. Tenzij je blind en doof bent, kies je er voor om te blijven en dus door de politie te worden verwijderd. En naarmate je je dan verzet tegen de politie, zal de politie des te steviger moeten optreden om die plek vrij te krijgen van niet-legitieme demonstranten c.q. koffieleuters.

Claimen dat je demonstratiegrondrecht wordt aangetast, klopt dan niet en desnoods stap je dan (gezamenlijk) naar de rechter. Claimen dat de politie hard optreedt is onterecht. Als ik zondagavond in het journaal zie hoe in Nizjni Novgorod in Rusland tegen de gevangenneming van oppositieleider Nalvalny en de slechte economische situatie wordtgedemonstreerd en hoe de illegale (altijd in Rusland?) demonstranten zich zonder slag of stoot laten wegvoeren in arrestantenbussen, dan kunnen we een voorbeeld nemen aan deze Russische burgers.

 

En natuurlijk is het zo geweest dat op meerdere plekken relschoppers de acties verstoord hebben. Hun doel was om lekker los te gaan op politie- en marechaussee-medewerkersen winkels te plunderen en daarmee de eigenaren, inclusiefhun bedrijf, ernstige schade toe te brengen. Maar als je er voor kiest om ondanks een verbod toch te gaan demonstreren neem je de verantwoordelijkheid op je van deze wanordelijkheden.

 

Dat uitgerekend voetbalsupporters zich melden om de orde te handhaven en boeren (al dan niet van Farmers Defence Force) zich graag in de strijd mengen met hun trekkers, is – ondanks dat sommige politieagenten, burgemeesters en zelfs politici dit positief uitlegden – een giller van de bovenste plank. Het eigenrechterlijk losgaan is een enorm groot risico en dat in een rechtstaat! En beide categorieën staan nu niet bepaald bekend om hun vredelievende zelfbeheersing en hebben deels zich nogal schuldig gemaakt aan dwangmaatregelen die nu door deze demonstranten worden gehanteerd.

 

Conclusie is dat er nogal wat maatschappelijke onrust is en de overheid er niet komt met alleen maar de relschoppers aan te pakken. De politiek zal ook de hand in eigen boezem moeten steken, omdat zij doof en blind zijn voor de onvrede over de coronamaatregelen die zo algemeen en onuitgewerkt zijn dat de Nederlander het niet pikt en probeert onder de regels uit te komen. Daar hoeft die burger echt niet creatief voor te zijn.

 

Bovendien was er bij de eerste coronagolf volgens de deskundigen geen reden om de scholen te sluiten. Toch besloot de regering, onder druk van andersdenkende leraren en ouders, toch tot sluiting van de scholen. Nu is de roep om de scholen te openen in de samenleving groter en ondanks dat de deskundigen – mede gezien de nog niet volledig bekende Britse virusvariant – huiverig zijn, wordt er toch weer tot opening van de basisscholen en kinderopvang besloten. Beide besluiten van de regering kunnen heel legitiem zijn, maar ze illustreren in hun argumentatie het zwalkbeleid rond de coronabestrijding.

 

Kortom, overheid: wees consequent in je (te algemene) regels en pas ze aan aan de signalen over de onwerkbaarheid, dan wel differentieer ze naar meer details die een betere opvolging en handhaving mogelijk maken. Dat is de regering niet alleen verplicht naar zichzelf, maar zeker ook naar de burgers, en nog meer naar de handhavers met de onmogelijke taak discussies te voeren over die onwerkbare maatregelen.

 

 

Auteur : Guus