Leve de Olympische spelen
Leve de Olympische spelen
‘Let the games begin’ zal de president Xi Jinping in het Chinees hebben geroepen bij de start van de Olympische Winterspelen 2022. En wat een genot voor het oog, deze verbroederende spelen. Weg politiek en laat de sport ons verbinden.
Heeft u bij de zege van ‘onze’ Irene Schouten op de 3.000 meter schaatsen de Oeigoeren zien dansen van vreugde dat zij even niet gemarteld werden? En het enthousiaste zingen gehoord van de Tibetanen ter gelegenheid van de laatste 5.000 meter van ‘onze’ Sven Kramer? Wat een glorieus afscheid.
En Hongkong ging helemaal uit zijn dak bij de Olympische titel van Zweedse Nils van der Poel, wiens oorsprong via zijn opa en oma toch ook Nederlands is, dus ook nog steeds een beetje van ‘ons’.
Stuk voor stuk bewijzen dat de Chinese overheid en politiek het beste voor heeft met de ingelijfde – in hun ogen afwijkende – bevolkingsgroepen. En dat China uitermate gastvrij is, mag wel blijken uit de vrijheid, die niet alleen Oeigoeren, Tibetanen en Hongkongers genieten, maar ook de wintersporters zelf. Geen strobreed in de weg gelegd, kunnen zij gaan en staan waar zij willen. Hun laptops en mobiele telefoons hebben zij puur uit vrije wil thuis gelaten, want die hebben zij in Beijing totaal niet nodig om hun overwinningen te vieren via whatsapp-berichten en beeldbellen.
De gezichtsherkenning, die standaard voor Big Brother, president Xi Jinping, afwijkend gedrag opspoort, is even uitgezet voor de getrainde sportievelingen en hun begeleiders. Om na de sluitingsceremonie van de Winterspelen weer verfrist overuren te kunnen maken.
De martelwerktuigen, door verdwenen Tibetanen en Oeigoerse kampbewoners bevuild, krijgen van hun beulende gebruikers een grondige schoonmaakbeurt om na de Olympische Spelen weer hygiënisch verantwoord in te kunnen worden gezet. Leve de Olympische spelen
En natuurlijk danken de Oeigoeren de Chinese overheid dat zij mee mogen hossen met de overwinningen in Beijing, in plaats van te moeten leren dat zij hun Islamitische achtergrond uit hun hoofden moeten verbannen, net als de Tibetanen hun culturele achtergrond – voor zover zij die zich nog kunnen herinneren. Hoe blij zijn deze Oeigoeren dat zij hun genocidale lot even mogen vergeten.
Maar vlak de vreugde van de verdwenen Tibetanen niet uit, dat zij even vrij zijn van de immer aanwezige Chinese surveillancetechnieken, staaltje van technologische hegemonie van China. En heeft u huidige Dalai Lama gezien die zijn sinds 1995 op 6-jarige leeftijd in China verdwenen opvolger, de zogenoemde Pänchen Lama warme omhelsde (dus al zo’n 27 jaar geen teken van leven en deze gevangene is – als hij nog leeft – inmiddels zo’n 33 jaar oud)? Dus springen zij samen bij elke overwinning, met name van de Chinese Olympische deelnemers. Leve de Olympische spelen.
En heeft u de studentenleider Joshua Wong en de vorig jaar opgepakte vijftig democratische activisten schouder aan schouder met de Hongkongse leider mevrouw Carrie Lam uit volle borst horen en zien juichen van vreugde tijdens de openingsceremonie?
Hoe mooi was dat gesprek van de IOC-voorzitter Thomas Bach en tennister Peng Shuai, waarin zij aangaf dat zij het te druk had om de in de publiciteit verschenen berichten en vooral de daarop volgende reacties over het door haar ondervonden seksueel misbruik van een voormalig vicepremier Zhang Gaoli te ontkrachten? En dat zij verdwenen zou zijn? Niets van waar, verklaarde zij met hoofdknikkende instemming van de tevens aanwezige Chinese overheidstoezichthouder, aldus het interview met twee journalisten van sportblad L’Equipe. Leve de Olympische spelen
Dus scandeerden al deze onderdrukten en vervolgden vreugdevol glimlachend de openingszin van de Hungergames ‘Let the games begin’!
Auteur Guus