Minderheidsstandpunten in de meerderheid
Minderheidsstandpunten in de meerderheid
Mag een voetballer weigeren om een ondersteuningsteken als een regenboogarmband te dragen? Ik denk het wel. Los van of het van haar of zijn godsdienst mag of niet, dit raakt de vrijheid van denken en de daaraan gekoppelde vrije meningsuiting in de kern. Ook als het om steun aan een minderheid betreft die met discriminatie wordt belaagd.
Als het in Nederland is toegestaan om de heer Poetin een held te vinden door de heer Thierry Baudet en zijn Forum voor Democratie, moet het toch minstens toegestaan zijn een andere dan de meest populaire keuze te maken bij zo’n regenboogarmband. De heer Poetin die liegt en bedriegt, zoals wij dat wel in het Westen kunnen herkennen, maar zijn eigen bevolking niet omdat hij alle nieuws beheerst. En zo kan hij een oorlog beginnen met Oekraïne om een groot machtsverheerlijkend Poetin-rijk voor zichzelf te creëren. En door zijn keuzes en macht laat hij talloze mensen aan beide zijden van de landsgrens doden, mishandelen tot aan martelen of anderzijds creperen. Als dat door FvD en hun voormannen mag worden verheerlijkt en vrij mag worden verkondigd, dan is de weigering van een voetballer, ook als het een aanvoerder betreft, een kleinigheid van vrije meningsuiting. Minderheidsstandpunten in de meerderheid
Als de heer Geert Wilders van de Partij voor de Vrijheid – die dus alleen voor hemzelf geldt, ten koste van anderen – mag discrimineren met populistische scheldwoorden richting moslims en daarmee zelfs de handen op elkaar krijgt in onze Nederlandse volksvertegenwoordiging voor zijn boerka-wet, dan moet een voetballer zich toch de vrijheid kunnen permitteren om zo’n armband niet te (hoeven) dragen.
Vinden we dat een islamiet of moslim of mohammedaan – ik kan niet direct de verschillen kenbaar maken, maar dat hier ter zijde – een terroristische actie van een extreme geloofsgenoot uitdrukkelijk en nadrukkelijk moet afwijzen? Velen vinden van wel. Maar ik heb katholieken nooit uitdrukkelijk afstand horen nemen van de geloofsgenoten, die ons met hun voorbeeldgedrag zouden moeten leiden en begeleiden in het geloof, maar het toch zo nodig vonden vanuit hun macht seksueel misbruik te maken van aan hen toevertrouwde jongeren. Nee, ook al konden zij dit wangedrag afwijzen en veroordelen, er is geen dwars gedrag van deze katholieken geweest. Geen kerkbezettingen en protesten tegen de kerkleiders die het onderzoek stelselmatig bleven frustreren. Hadden ze dat dan wel moeten doen? Hoever hadden hun uitingen moeten gaan? Kennelijk vonden wij dat met zijn allen niet zo nodig, ook al wezen we dat misbruikende kerkgedrag af. Minderheidsstandpunten in de meerderheid
Maar is een voetballer dan wel verplicht zich vóór ander gedrag uit te spreken dan waar zij of hij zelf achter kan staan vanuit gevoel, zienswijze, religie of praktijk? Of meten we hier toch weer met twee maten: een gemoedelijke en tolerantere Christelijk georiënteerde maat van een meerderheid naar zichzelf, en een aan anderen, waaronder moslims, opgelegde veel strengere minderheidsmeetlat?
Iemand die anders denkt en voelt, dat niet wil uiten en daarmee die ander niet intentioneel beschadigt is toch geen misdadiger, geen crimineel, geen verachtelijk mens? Of is die vrijheid alleen voorbehouden aan intentioneel beschadigende uitingen aan andersdenkenden en -voelenden van de zijde van de heren Wilders en Baudet c.s.?
In dat geval gaat het echt om een MIN-derheid!