Neelie Kroes laat anderen verliezen

Het lobbyen van politici is niet nieuw. Mevrouw Cora van Nieuwenhuizen (VVD), voormalig minister van Infrastructuur en Waterstaat, stapte over naar het voorzitterschap van Energie Nederland, de branchevereniging van Nederlandse energiebedrijven. Dus van ministerële verantwoordelijkheid voor energie ging ze daarna die energiebedrijfsbelangen behartigen.

En recent verruilde de heer Raymond Knops (CDA), voormalig staatssecretaris, zijn lidmaatschap van de Tweede Kamer met als specialisatie Defensie, voor een functie als bestuursvoorzitter van de Nederlandse Industrie voor Defensie en Veiligheid (NIDV).

Mevrouw Neelie Kroes, alom bekend, bleef voor Uber lobbyen, tot zelfs bij de Nederlandse belastingdienst, terwijl dit tegen de uitdrukkelijke EU-afwijzing van haar verzoek was omdat zij als Euro-commissaris had gewerkt en dan geldt een zogenoemde afkoelingsperiode. Dat kwam bij toeval aan het licht. Over het effect van o.a. die lobby bij de belastingdienst zou de heer Marnix van Rij, staatssecretaris van Financiën (en meer specifiek fiscale aangelegenheden) een onderzoek laten doen. Hoort u niets meer over, conform de betrouwbare belofte van een nieuwe bestuurscultuur. Neelie Kroes laat anderen verliezen

Als ambassadeur van de organisatie StartupDelta pleitte mevrouw Kroes in 2015 al voor een soepeler behandeling van zogenoemde startups die failliet gaan, met name innovatieve beginners in de technologiesector, wie dat ook moge zijn. Geen faillissementsstigma maar snel weer opnieuw kunnen beginnen, is haar credo. Maar wat is het bezwaar om opnieuw te beginnen?

Je kunt veel juridisch regelen om als bestuurder/eigenaar buiten schot te blijven bij een faillissement, je pakt wel belastingvoordelen mee of maakt vooraf een deal met de belastingdienst en huppekee, niet gelukt en failliet? Geen mens overboord, gewoon opnieuw beginnen. Dat bezwaar om opnieuw te beginnen kan komen van financiers. Banken spelen op safe, meer dan voor de financiële, economische crisis. Geef ze eens ongelijk! Neelie Kroes laat anderen verliezen

Waar die denktank van mevrouw Kroes niet over praat, is wat er moet gebeuren met al die verliezers bij een faillissement. Wat met de leveranciers, klanten die al (deels) betaald hebben en vooral ook werknemers die naar hun baan en centen kunnen fluiten! Wat zegt StartupDelta daarover? Moet dat dan maar kunnen?

Het bedrijfsleven heeft te vaak laten zien zich niet erg verantwoordelijk te tonen naar deze groepen van gedupeerden. Voorbeeldje: het voorgebakken flitsfaillissement van Estro. In 2012 een gigantische toename van advieskosten, meer dan een verdubbeling van het jaar daarvoor, naar € 23 miljoen! Werd daarmee de voorgekookte doorstart gefinancierd van de Estro die toch failliet zou gaan? Bestuurders bleven buiten schot maar er vond wel een perfecte, juridisch onverdedigbare selectie van werknemers die wel of niet mee mochten naar de nieuwe organisatie Smallsteps van dezelfde Britse eigenaar HIG. Van de ene op de andere dag als trouwe medewerker bij het vuilnis gezet worden door gevoelloze bestuurders die uit zijn op eigen gewin. Dat kan in Nederland. En moet ook kunnen in Nederland want de overheid vindt het nog niet erg genoeg om daar op korte termijn iets aan te doen. En dan is dat maar één voorbeeldje. Neelie Kroes laat anderen verliezen

Tuurlijk zal mevrouw Kroes dit niet bedoelen, want het waren geen innovatieve starters in de technologiesector, maar wat is haar antwoord op die gedupeerden en vooral de werknemers die zich – anders dan leveranciers en klanten – niet kunnen verzekeren tegen wan- of geen betaling van hun salaris, opgebouwde rechten aan vakantie en kostenvergoedingen? Die hebben het nakijken en blijven steken in de trechter van haar StartupDelta.

Auteur: Guus