Positie Rutte: Functie elders
Positie Rutte: Functie elders
De blamage van de politiek wordt steeds groter, nu er weer toenadering mogelijk is van de heer Rutte als toekomstig premier van een kabinet waar D66 en CDA deel van gaan uitmaken. Dan vraag je je echt af: hoe ziek is de politiek!
Wat leek op de laatste stuiptrekkingen van Rutte III zonder een vervolgverhaal à la Rutte IV, blijkt een wassen neus, maar de heer Rutte gaat daar niet mee naar Madame Tussauds.
Een motie van wantrouwen van alle politieke partijen in de Tweede Kamer, met uitzondering van de coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en CU, haalde het met 73 stemmen net niet.
Een motie van afkeuring haalde een ruime meerderheid; alleen de VVD deed niet mee.
Daarmee bood de kamer onder aanvoering van mevrouw Kaag (D66) en de heer Hoekstra (CDA) aan de heer Rutte de mogelijkheid om via zelfreflectie te besluiten op te stappen. Mevrouw Kaag onderstreepte dat ook nog in het Kamerdebat. Dat was dus tegen het onbetrouwbare en ongeloofwaardige gedrag van de heer Rutte gericht en niet tegen de VVD. Positie Rutte: Functie elders.
Maar de heer Rutte wil van geen wijken weten. Hij gaat zijn ‘stinkende best’ doen en we weten inmiddels hoe dat ruikt. Daar kunnen geen geurvreters tegenop.
Sterker nog, hij glimlacht weer vrolijk verder. Hoe arrogant, maar evenzeer zielig, blijft het dat hij wappert met het argument dat de kiezer hem 1,9 miljoen voorkeurstemmen zou hebben gegeven. Dat aantal kan kloppen, maar zoals dat meestal gebeurt, kiest men voor een politieke partij en kleurt men in de meeste gevallen automatisch het hokje van de lijsttrekker rood. Nee, inderdaad, dat was niet het geval bij de heer Omtzigt. Dat waren wel echte voorkeurstemmen en daar was een hele goede reden voor. De heer Rutte was namelijk medeverantwoordelijk voor de kindertoeslagenaffaire. Positie Rutte: Functie elders.
Daarnaast was het leed van hem voor de verkenning begon nog te overzien en had zijn arrogante machtsmisbruik in de verkennings- of informatiefase nog niet plaatsgevonden. Volgens de EénVandaag-peiling van 2 april is het vertrouwen in de heer Rutte gezakt van 54 naar 25% en op 8 april 34%.
Het is opnieuw arrogant te stellen dat jij de redder van het land zou zijn. Zelfs de heer Rutte weet dat hij – net als alle anderen binnen en buiten de politiek – gewoon vervangbaar zijn. Ook al wil de VVD daar niet aan, omdat zij geen goede vervanger hebben.
De heer Segers (CU) en de oppositiepartijen houden wel vast aan het afwijzen van een kabinet onder leiding van de heer Rutte. Maar mevrouw Kaag en de heer Hoekstra hebben ook een kort geheugen en hebben de deur alweer voor hem opengedaan. Nu de rode loper nog. Van de heer Hoekstra verbaast dat niet, die schaatst zoals het zijn eigen belang uitkomt, maar hoe past mevrouw Kaag hier ‘nieuw leiderschap’ in? Positie Rutte: Functie elders.
Feitelijk is er geen tijd om vertrouwen, gezag en geloofwaardigheid te herstellen en te herwinnen. Er moet nu een nieuwe regering komen. Maar de opzet van mevrouw Kaag en de heer Hoekstra met hun motie van afkeuring is mislukt en nu gaan we een slepende informatie- en formatieperiode tegemoet, waarbij een nieuwe stembusgang zeker niet uitgesloten kan worden.
Door met de heer Rutte verder te willen (kunnen moet nog blijken) geven D66 en CDA aan dat we nog verder zakken in het politieke riool. Dit driemensschap is het vertrouwen niet waard, toont geen geloofwaardigheid en onderschat het geheugen van de kiezer. Niks te zien van een andere bestuurscultuur. Macht en regeringsgeilheid winnen het telkens opnieuw, dus ook nu.
Als er een nieuw kabinet Rutte IV komt, dan kunnen we nu al verwachten dat er een selectief geheugen zal blijken te zijn bij de te verwachten parlementaire enquêtes over het Groningse gasdebacle, de Kindertoeslagenaffaire (dus breder en diepgaander dan het afgelopen parlementaire onderzoek) en de aanpak van de coronacrisis.
Is er in Den Haag dan nu sprake van een acute aanval van het Alzheimer- of Eigenheimer-syndroom?