Referendum of referendom.
Referendum of referendom.
Het roerig bestaan van het referendum is nog lang niet ten einde. Het volk mag zich daarbij uitspreken over (voorgenomen) besluiten van de regering. Hiermee kunnen burgers minstens een signaal afgeven hoe zij erover denken tot zelfs bepalen wat er moet gebeuren, het zogenoemd Bindend Referendum.
En zo geschiedde bij het Associatieverdrag met Oekraïne (ging voornamelijk over economische samenwerking en handel en stabiliteit in de regio). Het Oekraïne-referendum – ook al was het niet bindend – bleek een duidelijk signaal dat we er niet mee in moesten stemmen, omdat er ten onrechte werd verondersteld dat we Oekraïne de Europese Unie in loodsten, zoals door de onjuiste informatie van tegenstanders van de Europese Unie werd verkondigd. En natuurlijk wist de heer Rutte daar behendig een Europese oplossing voor te bedenken en de andere EU-landen daarin mee te krijgen.
Die tegenstanders waren vooral de heren Jan Roos (Geen Stijl en nu politieke partij Geen Peil) en Thierry Baudet (Forum voor Democratie). Beide heren zijn dus voor eigen gewin bezig geweest om zich de politiek in te draaien, waar ze zo ontzettend tegen zijn (de heer Baudet: Nederlandse politiek als partijkartel, maar weinig in de kamer meedoen). Niks de wil van het volk, mijn wil is wet!
Ander mooi voorbeeld is het Brexit-referendum. In ‘ja’ of ‘nee’ neemt het volk een beslissing over grote zaken, waar het de onmetelijke reikwijdte niet van kent en dus moet afgaan op informatie, zonder dat zij die informatie op juistheid kan toetsen. Het gaat immers om politiek gewin en dan ligt de waarheid snel op het kerkhof. En de heren Farage (UKIP, United Kingdom Independence Party) en Johnson (de huidige premier en leider van de Conservatieven) hebben zich nogal ingespannen om een verkeerde voorstelling van zaken te geven over de Brexit. En daarin zijn ze glansrijk geslaagd! Referendum of referendom
De EU was de geldverslindende zondebok. Beide heren beloofden bijvoorbeeld dat door de uittreding £ 350.000.000,- per week (!) in het Verenigd Koninkrijk zou blijven en besteed zou worden aan bijvoorbeeld de gezondheidszorg (National Health Service). Dit bleek de bruto-betaling aan de EU, dus exclusief de subsidies die zij weer uit Brussel terug ontvingen. Na het referendum – hun buit was inmiddels dus binnen – werd deze belofte snel weer ingetrokken. Hoe betrouwbaar en geloofwaardig!
Ook heeft de heer Dominic Cummings, persoonlijk politiek adviseur van de heer Johnson, tijdens de Leave-campagne, de twijfelaars over de Brexit tijdens de Leave-campagne bestookt met desinformatie over de Brexit – via advertenties over iets heel anders gingen – om ze over de streep te trekken. Niet voor niets voelde veel Britten zich achteraf belazerd door de Brexit-propagandisten, maar ja, toen was het te laat.
via advertenties over iets heel anders,
Overigens heeft Bloomberg Economics berekend dat de Brexit het Verenigd Koninkrijk dit jaar alleen al meer heeft gekost dan 47 jaar EU-lidmaatschapsbijdragen netto (afdracht minus subsidies) door minder economische groei dan zonder een Britse EU-uittreding.
Dus leve het referendum! De wil van het volk is wet! Maar daarvoor worden we eerst op het verkeerde been gezet, want niemand geeft de juiste informatie. En politici hebben per definitie meer informatie dan de gemiddelde burger. Leden van de Tweede Kamer krijgen vaak al niet de informatie om de regering te controleren. Recent voorbeeld: de kindertoeslagenaffaire, waarbij mevrouw Leijten (SP) en de heer Omtzigt (CDA) de regering en betreffende ministers het hemd van het lijf hebben gevraagd over die misstanden, maar geen juiste informatie kregen die later via de pers wel boven water kwam. Het resultaat weten we nu. Referendum of referendom
Hoe dan wel? Wij geven meestal eenmaal in de vier jaar een mandaat aan de gekozen volksvertegenwoordigers. Niet altijd op inhoudelijke gronden, maar soms ook op praktische basis (bijvoorbeeld: ik wil geen VVD dus stem ik PvdA zodat die hopelijk groter wordt). Toch geldt ook hier: eens gegeven, blijft gegeven.
Als we toch willen weten hoe de Nederlandse bevolking erover denkt, dan kun je een onderzoek doen. Dat gaat vele malen sneller dan een referendum en het geeft veel meer inzicht dan het ‘ja’ of ‘nee’ van een referendum.
Het Sociaal Cultureel Planbureau presenteert regelmatig representatieve onderzoeken onder de Nederlandse bevolking over allerhande onderwerpen. Om het nog makkelijker herkenbaar te maken: het actualiteitenprogramma EenVandaag peilt bijna dagelijks de mening over allerlei zaken onder een representatief deel van de Nederlandse bevolking in een veelheid aan verschillende (sub-)vragen (dus niet zwart-wit ja of nee) en kan dat vaker per vraag onderverdelen naar leeftijdscategorieën, politieke voorkeur, man/vrouw, en noem maar op. Referendum of referendom
Dat resultaat is veel breder en dan ook algemeen bekend. Daar kunnen de politiek verantwoordelijken mee aan de slag, zodat beargumenteerd regeringsbesluiten worden genomen, die bij de volgende verkiezingen tot een gewogen stem van de burgers kunnen leiden.
Dat is dan kwaliteit van burgerparticipatie die hout snijdt, en geen populistisch trucje van enkelen die zo graag in de politiek willen, die zij zeggen te verafschuwen (partijkartel en politieke elite)!
Auteur: Guus
Schrijf ook mee met linkelinks druk hier