Thuiskopieheffing

Mooi scrabblewoord, maar daar wil ik het niet over hebben. Toch bestaat dit fenomeen nog steeds. Destijds betaalde je voor cassettes waar je muziek op kon kopiëren een heffing, omdat de artiesten van muziek hier auteursrechten mee mis liepen, ook al was het voor eigen gebruik. Alleen al de mogelijkheid om muziek op een cassette te kopiëren was voldoende aanleiding om de zogenoemde thuiskopieheffing te laten betalen door de al dan niet kopiërende consument. Thuiskopieheffing

 

Meer eigentijds kwamen er heffingen op cd’s en dvd’s. Nog later werd deze auteursheffing op de aanschaf van smartphones ingevoerd.

 

De makers van deze gegevensdragers betaalden de heffing aan de Stichting Thuiskopie. De Buma/Stemra, die de auteursrechtelijke belangen van de muziekschrijvers en –makers behartigt, verdeelt het geld over de artiesten.

 

Nu is de vraag of er nog veel gekopieerd wordt, zeker in vergelijking met de jaren tachtig en negentig. Daarnaast hebben we thans Spotify en andere muziekleveranciers (maar ook filmdoorgevers), die ook al een bedrag voor de auteursrechten betalen en die zij dan doorberekenen. Dus als je dan muziek – om het daar even bij te houden – van Spotify beluistert via je smartphone betaal je dus dubbel. Dat je Spotify-muziek offline kunt bewaren (tot het moment dat je Spotify-abonnement afloopt, dit is dus geen kopiëren) staat daar dus helemaal buiten. Thuiskopieheffing

 

De Stichting Onderhandelingen Thuiskopievergoeding (SONT) treedt op namens de overheid en heeft voor de jaren 2021-2023 de heffing voor smartphones verhoogd van de huidige € 4,70 naar € 7,30 (meer dan 55%).

 

De thuiskopieheffing is in Europese wetgeving vastgelegd, dus de Nederlandse overheid kan daar niet zelf over beslissen en de SONT heeft zich aan deze Europese wetgeving geconformeerd. In eerdere Europese rechtszaken is zo’n offline-opslag ook erkend als een vorm van thuiskopie, dus met de heffing.

 

Aan de andere kant heeft de Haagse Rechtbank dit jaar bepaald dat de Stichting De Thuiskopie een te hoge heffing op smartphones, cd’s en dvd’s heeft toegepast en zij zal over de jaren 2007-2011 ongeveer 4 miljoen euro aan heffingen terug moeten betalen aan de heffende elektronicabedrijven (heffingen die de consumenten dus hebben betaald). Over de jaren 2002-2012 is nog een andere juridische procedure gaande.

 

Zonder de hele rechterlijke argumentatie hier weer te geven, is het dan merkwaardig dat er vanaf volgend jaar het hoogste bedrag sinds de invoering van de heffing wordt toegepast. En de kans groot is dat die weer over een paar jaar terugbetaald moet worden.

 

Wanneer krijgen de consumenten die te hoge heffingen thuis terug gekopieerd?

 

Auteur: Guus