Verkiezingen Campagne voeren in NL
Verkiezingen Campagne voeren in NL. De verkiezingskoorts is volop aanwezig. De meeste partijen debatteren zich suf op tv en radio. De flyers vliegen je om de oren. Ook al zie je de heer Wilders niet veel, zeker niet in debatten, hij twittert er wild-ers op los.
In die hectiek om de gunst van de Nederlandse kiezer, houdt Turkije een referendum. U weet wel, zo’n ingewikkeld vraagstuk waar u zich minstens een week onafgebroken over moet inlezen wilt u iets begrijpen van waar het om gaat, u daar de tijd niet voor heeft en daarom afgaat op de geschreeuwde informatie die nooit gefactcheckt is, en u zich dan ten slotte uit mag spreken door uitsluitend ‘ja’ of ‘nee’ te mogen aankruisen. Ah, u weet het weer.
Wel nu, in Turkije wil de president, de heer Erdogan, graag nog meer macht dan alle macht die hij al heeft. En de Turkse paspoorthouders mogen zich nu hierover uitspreken.
Let wel: ik ben geen fan van de heer Erdogan, omdat hij steeds meer dictatoriale trekken heeft en daarmee een aantal grondrechten van de Turkse burgers met voeten treedt.
Toen hij herkozen wilde worden, schortte hij het gevorderde vredesproces met de Koerden op en beschuldigde ze van het niet nakomen van afspraken en pakte ze daarom op, waardoor ze terug sloegen en dus had hij een vijand van de Turken.
Of er wordt een coup gepleegd door militairen – geen onderzoek naar wie wat en hoe dit tot stand is gekomen – dus roept hij het volk op om deze bedreiging van de rechtstaat tegen te gaan. Weer een vijand van het volk aangewezen. Er volgt een ongerichte bijltjestijd waarin onwelgevallig denkenden in de ogen van de heer Erdogan hun baan kwijt raken, in de cel belanden en daar ongecontroleerd vertoeven onder zijn verantwoordelijkheid.
Grote held en beschermer is de heer Erdogan, dus het momentum is goed om nog meer macht naar je toe te halen, dus wijzigt hij de grondwet in zijn voordeel.
Grote verliezer is de rechtstaat. Er is geen onafhankelijke rechterlijke macht, geen vrije pers, geen echte controle op de politieke macht.
Nu wil de Turkse politiek campagne voeren, ook in Duitsland en in Nederland. Ja maar dat kan niet, zeggen de ministers in Nederland. Dat is ongewenst, roepen zij elkaar na. Maar er lijkt geen juridische basis te zijn. Of het moet verzonnen worden, zoals in Duitsland: het pand is brandonveilig (en dan wachten ze tot er een Turkse campagnebijeenkomst wordt gehouden om dat vast te stellen?!). Maar waarom is het ongewenst?
De Nederlandse regering geeft daar geen antwoord op. Moet je dan niet denken: heel Nederland voert campagne, dan kan één bijeenkomst met de Turkse minister van buitenlandse zaken als frontspreker er toch ook nog wel bij?!
De Turken vinden dat dit geen democratie is, en wie weet hebben ze daar een punt. Nederland sluit wel een vluchtelingendeal met Turkije, maar ze moeten hier geen campagne komen voeren. Hoe serieus neem je Turkije dan?
Een heer Wilders mag zowel een moslimgemeenschap willen uitsluiten en het aantal Marokkanen in Nederland willen verminderen, en daarmee een aantal grondrechten buiten werking willen stellen, maar Turkije is niet goed bezig. Dat kan ik niet op één lijn krijgen.
Verkiezingen Campagne voeren in NL
Overigens een kandidaat 2e kamerlid van D66 bezoekt in het buitenland Nederlandse verenigingen ter verzameling van voorkeurstemmen. En wat te denken van de heer Rutte die in 2014 de Nederlanders in het Belgische Brasschaat bezoekt om ze op een partijgenoot te laten stemmen in het kader van de Europese parlementsverkiezingen.?
Een dubbele maat en standaard? Want waarom het niet mag van de sprekers Rutte en Koenders, wordt maar niet duidelijk.
Dat noemen we nu een tegen-strijdig-heid?!